Το φθινόπωρο των εκπαιδευτικών απεργιών

Το φθινόπωρο των εκπαιδευτικών απεργιών

Το φθινόπωρο των εκπαιδευτικών απεργιών μπορεί να χαρακτηριστεί το φετινό ,με δυο μεγάλες απεργίες να ξεσπούν στις Η.Π.Α και την Κροατία. Τα αιτήματα και των δυο αφορούσαν μισθολογικές αυξήσεις αλλά και επιπλέον θέσεις εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού στα σχολεία, όπως νοσοκόμους και κοινωνικούς  λειτουργούς καθώς και βιβλιοθηκονόμους.

Στην Κροατία οι εκπαιδευτικοί των σχολείων απεργούν από τις 10 Οκτωβρίου για αυξήσεις στους μισθούς τους κατά 6%.Τον αγώνα τους στηρίζουν μετά από 15 ημέρες και οι καθηγητές των Πανεπιστημίων κηρύσσοντας και αυτοί απεργία.

Δηλώνουν ανυποχώρητοι μέχρι την τελική νίκη. Ο αγώνας τους διεξάγεται εναλλάξ σε τοπικό και πανεθνικό επίπεδο κάθε εβδομάδα και μέχρι σήμερα ανυποχώρητοι συνεχίζουν. Η κυβέρνηση έχει εξαναγκαστεί, παρά τις δηλώσεις της στην αρχή πως κανένα περιθώριο δεν υπάρχει για αυξήσεις στους μισθούς ,να περάσει σε διάλογο τις επόμενες μέρες με τα εκπαιδευτικά συνδικάτα που συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα.

Στο Σικάγο ,σε μια περιοχή που μαστίζεται από τη φτώχεια και την εγκληματικότητα ,η απεργία ξεκίνησε στις 20/10 και μέσα σε διάστημα 11 ημερών, οι εκπαιδευτικοί ,25000 σε αριθμό, μπόρεσαν να κατακτήσουν  το σύνολο των αιτημάτων τους .Ήταν η δεύτερη μεγάλη απεργια μετά την  απεργία τριών εβδομάδων τον Ιούνιο. Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών , ήταν η δεύτερη μεγάλη απεργία μετά την  απεργία τριών εβδομάδων τον Ιούνιο, οι απεργοί εκπαιδευτικοί παρέμειναν αταλάντευτοι, παρά  τους εκβιασμούς και την αδιαλλαξία των κυβερνητικών και τοπικών παραγόντων. Παρά τις προσπάθειες τους να παρουσιάσουν την ασκούμενη πολιτική τους σα μονόδρομο και τα αιτήματα των εκπαιδευτικών ανεδαφικά με βάση τις δημοσιονομικές δυνατότητες, οι εκπαιδευτικοί δεν υποχώρησαν και συνέχισαν τον αγώνα τους καθημερινά με απεργίες ,πικετοφορίες και διαδηλώσεις στην περιφέρεια τους, που συνάντησε την στήριξη και αλληλεγγύη γονιών και μαθητών .Εκβιασμοί και προσπάθειες να στρέψουν τους γονείς και τους μαθητές εναντίον των απεργών ,λέγοντας πως έχαναν μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις και αιτήσεις για συμμετοχή σε κολλέγια για συνέχιση των σπουδών τους καθώς και ισχυρισμοί ότι οι γονείς αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα για το πού να αφήσουν τα παιδιά τους, ο λαός του Σικάγο στήριξε  τον αγώνα των εκπαιδευτικών θεωρώντας τον δίκαιο.

Αλλά και οι εκπαιδευτικοί παρά το σοβαρό οικονομικό κόστος και με κίνδυνο να χαθεί η κοινωνική τους ασφάλεια, συνέχισαν τον απεργιακό τους αγώνα.

Έτσι, μετά από 11 ημέρες, στις 31/10,η κυβέρνηση υποχώρησε εγκρίνοντας με εκατομμύρια δολαρίων  την οικονομική απαίτηση των απεργών για

·         αυξήσεις στους μισθούς που έφτασαν στο 16% ,που πέρασαν μέσα σε νέα συλλογική σύμβαση

·         επιπλέον θέσεις εργασίας για κοινωνικούς λειτουργούς και νοσηλευτές

·         εφαρμογή μικρότερων ορίων μαθητών ανά τάξη

·         εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής

·         και υποστηρικτικό προσωπικό στην Αγγλική Γλώσσα.

Οι εκπαιδευτικοί μίλησαν για «σοβαρή νίκη που αφορά το σύνολο των εργαζομένων του Σικάγο που στην πράξη έδειξε ότι οι εργαζόμενοι ενωμένοι μπορούν να τα καταφέρουν. Οι πιο χαμηλόμισθοι υπάλληλοι που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του εκπαιδευτικού συστήματος θα δουν τους μισθούς τους να αυξάνονται και θα αντιμετωπίσουν σημαντικά την προσπάθεια τους να ζήσουν σε μια περιοχή που το κόστος ζωής είναι τόσο ψηλό.»