Μια προσπάθεια για επιτροπή αγώνα καθηγητών Δυτικής Αττικής

    Πολύς λόγος γίνεται για το ζήτημα της κοινής δράσης. Όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά μιλούν για αυτήν και θεωρούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι την υπηρετούν .      Πόσο όμως μια τέτοια άποψη είναι πραγματική;Κι αν είναι έτσι,τότε γιατί φαίνεται ότι το ζήτημα στομώνει και πολύ περισσότερο αυτό που φτάνει στο λαό είναι η αίσθηση πως δεν έχει πού να στηριχτεί όταν οι απαιτήσεις της πάλης ορίζουν μέτωπα σκληρού και παρατεταμένου αγώνα;; Ο καθένας εννοεί εντελώς διαφορετικά την κοινή δράση. Έρχονται μάλιστα στιγμές που κομμάτια της αριστεράς φαίνεται να διεκδικούν την απόλυτη αλήθεια και την απόλυτη δικαίωση των θέσεων τους,χωρίς ίχνος αυτοκριτικής ,όταν η πραγματικότητα δεν προσαρμόζεται στις αλήθειες τους.      Μπορεί όλα αυτά να μην γίνονται σαφή,αν δεν παρακολουθεί κάποιος  στενά τα γεγονότα και τις διεργασίες. Όμως αυτές οι διεργασίες,αποδεικνύονται στην πράξη,αν δικαιώνονται ή απορρίπτονται. Σε κάποιους λοιπόν φαίνεται γενικόλογο και λίγο,το να θέλουν κά

Το υποχρεωτικό 30ωρο των εκπαιδευτικών και οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση.      Προαπαιτούμενο της 3 ης   αξιολόγησης η αύξηση του εργασιακού χρόνου των εκπαιδευτικών, η επιβολή της αξιολόγησης –χειραγώγησης, οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων,η  διαμόρφωση ενός πιο ταξικού σχολείου, αποθαρρυντικού για τα παιδιά των εργατών και των πιο φτωχών οικογενειών   Η  «αναδιατύπωση» του νόμου που ορίζει το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών δεν είναι ανώδυνη, όπως διατείνεται το υπουργείο. Κατ’ αρχήν διευρύνει τις εργασίες που ανατίθενται στον εκπαιδευτικό και μάλιστα ενισχύει το ρόλο του Διευθυντή  για να  του αναθέτει όποτε θέλει διοικητικές- γραφειοκρατικές εργασίες ,πέρα απ’ αυτές που αναλάμβανε ως τώρα. Του φορτώνει δηλαδή όλη τη δουλειά των γραμματέων που δεν υπάρχουν στα σχολεία και δεν πρόκειται να προσλάβουν. Τον υποχρεώνει να συμμετέχει στις λεγόμενες παιδαγωγικές συνεδριάσεις για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, άρα να συμμετέχει στη αξιολόγηση του ίδιου και