8 Μάρτη: Η αναγκαιότητα του γυναικείου κινήματος σήμερα
8 Μάρτη: Η αναγκαιότητα του γυναικείου κινήματος σήμερα Ο ξεσηκωμός των εργατριών στην υφαντουργία της Νέας Υόρκης στις 8 Μάρτη 1857, που βγήκαν δυναμικά στους δρόμους να διεκδικήσουν μείωση των ωρών εργασίας, καλύτερο μεροκάματο και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ζωής, στάθηκε ορόσημο για τους αγώνες των γυναικών όλου του κόσμου. Το 1910 στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη, με πρόταση της επαναστάτριας Κλάρας Τσέτκιν καθιερώθηκε η 8 Μάρτη ως «διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών». Από τότε μέχρι σήμερα πολλά έχουν μεσολαβήσει. Το γυναικείο κίνημα πέρασε από χίλια κύματα, όπως τα εργατικά και λαϊκά κινήματα. Στις μέρες μας ιχνεύονται τα βήματά του. Στο διάστημα των 150 χρόνων έχουν αλλάξει πολλά σε χώρες στις οποίες αναπτύχθηκαν, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, τα γυναικεία κινήματα. Τόσο σ’ αυτές όσο και σε άλλες όπου ο σκοταδισμός βασιλεύει, ένα πράγμα παραμένει αναλλοίωτο. Οι γυναίκες παραμένουν πάντοτε καταπιεσμένες. «Το μισό τ’ ουρανού», όπως χαρακτήριζ