Μια προσπάθεια για επιτροπή αγώνα καθηγητών Δυτικής Αττικής

            Δυο βδομάδες μετά τις εκλογές για τα ΠΥΣΔ(Π)Ε-ΚΥΣΔ(Π)Ε και οι πρωτιές και «ανατροπές» που κατέγραψαν οι παρατάξεις της αριστεράς, καθόλου δεν πτόησαν την κυβέρνηση που «πρόλαβε» στο διάστημα αυτό να ξεδιπλώσει νέα μέτρα ενάντια στους εκπαιδευτικούς και να εκδηλώσει τις προθέσεις της και γι’ άλλα. Γιατί συναδέλφισσες και συνάδελφοι δεν έχουν «τελειώσει» μαζί μας . Αποτελεί αυταπάτη να θεωρούμε ότι πάθαμε- πάθαμε, οπότε να προσαρμόσουμε τη ζωή μας -σχολική και εξωσχολική- σ’αυτά τα δεδομένα. Στο καθημερινό αγκομαχητό, στη πίεση και το φόβο, στην αποξένωση από τη δουλειά μας και σε τόσα άλλα, έρχονται να προστεθούν ο «εθελοντισμός» του Λοβέρδου και η «αξιολόγηση» (οι επιδόσεις των μαθητών) του Σαμαρά. Για να ορίσουν και να καθορίσουν προς το χειρότερο, τους όρους εργασίας μας, την ίδια την εργασία, την αμοιβή μας, την ύπαρξη ή το κλείσιμο του σχολείου μας. Η νέα συμφωνία με τη τρόικα (όπως και να τη βαφτίσουν) με το νέο μισθολόγιο, μας φέρνουν πιο κοντά στον ιδιωτικό