Μια προσπάθεια για επιτροπή αγώνα καθηγητών Δυτικής Αττικής

Εδώ και τρία χρόνια συμμετοχής μας στην ΕΛΜΕ Δυτ.Αττικής, έχουμε να κάνουμε τους δικούς μας απολογισμούς σε σχέση με την κατάσταση στο χώρο μας. Παρόλο που η ΕΛΜΕ όπως δηλώνουν και τα ίδια τα μέλη του Δ.Σ. αποτελείται από πλειοψηφία που αναφέρεται στην αριστερά  ,δεν έχει κατορθώσει όλο αυτό το διάστημα, που ο κλάδος πλήττεται από την ολοκληρωτική επέλαση του συστήματος, και συντρίβεται οποιοδήποτε δικαίωμα ,που παραδίδεται η χώρα και οι  εργαζόμενοι στην ιμπεριαλιστική  επίθεση μέτρων και μνημονίων που έχουν καταρρακώσει και το σύνολο των εκπαιδευτικών ,να δ ημιουργήσει μαζικές εστίες αντίστασης. Η διαλυτική στάση της ΟΛΜΕ που έχει επιβληθεί χρόνια στον κλάδο ,έχει φτάσει και στα πρωτοβάθμια σωματεία, που αντίστοιχα ευθύνονται οι ηγεσίες τους. Εδώ και δυο χρόνια αντιλαϊκής καταιγίδας ,η ΕΛΜΕ Δυτ.Αττικής δεν έχει κατορθώσει να κάνει ούτε μια συνέλευση με μαζική συμμετοχή. Και γι αυτή την κατάσταση έχουν σοβαρή ευθύνη οι συγκεκριμένες παρατάξεις που κυριαρχούν. Αντί να συμβάλου

Η δίωξη της νηπιαγωγού στη Λευκάδα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των εποχών που διανύουμε. Η Χυσή Αυγή έδρασε και εδώ, δίνοντας την ευκαιρία στο κράτος να τρομοκρατήσει μετακινώντας τη νηπιαγωγό από το σχολείο της και ασκώντας εναντίον της πειθαρχικά μέσα (ΕΔΕ). Η νηπιαγωγός βρέθηκε «τυλιγμένη σε μια κόλλα χαρτί» γιατί έκανε απλώς τη δουλειά της ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των αναλυτικών προγραμμάτων σχετικά με τη διαθεματική και πολυπολιτισμική προσέγγιση του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου στο νηπιαγωγείο. Κατηγορήθηκε για αντιεθνισμό, γιατί σεβάστηκε την επιθυμία 8 παιδιών αλβανικής καταγωγής να ζωγραφίσουν και την αλβανική σημαία μαζί με την ελληνική. Η καταγγελία έγινε ανώνυμα προς τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Μπαρμπαρούση, ο οποίος απαίτησε την τιμωρία της. Η εντολή για τη δίωξη, όπως αποκαλύπτει η ΔΟΕ, ξεκίνησε από τον αρμόδιο για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση υφυπουργό που ζητούσε αυστηρή αντιμετώπιση (διαθεσιμότητα) και υλοποιήθηκε από τον περιφερειακό διευθυντ

28 Νοε 2012 Το φαινόμενο μεγεθύνεται καθημερινά και, όπως όλα δείχνουν, θα γιγαντωθεί τα επόμενα χρόνια. Άνθρωποι φτωχοί, άστεγοι, πεινασμένοι συνωστίζονται στην εφημερία κάποιου νοσοκομείου, προσπαθώντας να «κερδίσουν» ένα πιάτο φαΐ και ένα κρεβάτι για να βγάλουν τη νύχτα. Μάλιστα πολλοί από αυτούς, μην έχοντας κυριολεκτικά στον ήλιο μοίρα, με προβλήματα υγείας και όντας μακροχρόνια άνεργοι, έχουν προ πολλού υπερβεί το στάδιο της ντροπής. Το χαρτί εισαγωγής του γιατρού το λέει ρητά: «κοινωνικοί λόγοι»'. Δεν είναι σκηνές από το μακρινό παρελθόν ή μέλλον. Είναι η ζώσα πραγματικότητα που ορισμένοι επιχειρούν να σπρώξουν κάτω από το χαλί. Άλλοι πάλι βάζουν διόδια με στόχο να τους αποκλείσουν. Το σύστημα, η τρόικα, το κεφάλαιο και η κυβέρνηση προτιμούν να σπρώχνουν τους εξαθλιωμένους σε κάποια από τις ποικιλώνυμες ΜΚΟ ή ακόμα καλύτερα στα γεύματα της εκκλησίας. Έτσι μπορεί να αποκτήσουν όλοι αυτοί λόγο ύπαρξης. Για όσους δεν τα καταφέρουν, ευελπιστούν ότι το «εισιτήριο»

28 Νοεμβρίου 2012 Αποτελεί συνηθισμένη πρακτική των εταιρειών που κάνουν δημοσκοπήσεις να «κατασκευάζουν» ερωτήματα για να παραχθεί το αποτέλεσμα που επιθυμούν. Κατά μία έννοια, αντίστοιχα κινείται και κινήθηκε και το υπουργείο Παιδείας στις εκλογές που έγιναν στις 5/11 (δύο ημέρες νωρίτερα από τη μέρα που είχαν προγραμματιστεί καθώς στις 7/11 θα ψηφίζονταν τα μέτρα του 3ου μνημονίου και ήδη είχε εξαγγελθεί η απεργία για το διήμερο 6-7/11) για την εκλογή αιρετών για τα ΚΥΣΔ(Π)Ε-ΑΠΥΣΔ(Π)Ε-ΠΥΣΔ(Π)Ε. Ενώ έρχονται τα πάνω κάτω στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία το υπουργείο περιβάλλει τη διαδικασία αυτή με τη μεγαλύτερη «χαλαρότητα». Άδειες στους υποψηφίους και ψήφος με το ζόρι καθώς δίνεται άδεια σε όποιον ψηφίσει. Ουσιαστικά η διοίκηση κλείνει τα σχολεία, αναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς να προσέλθουν στην κάλπη. Γιατί το πρωτεύον για το υπουργείο είναι η συμμετοχή στη διαδικασία και η νομιμοποίηση μέσω αυτής όλων των αντιδραστικών-αντιεκπαιδευτικών αποφάσεων των ορ

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012 Η συμφωνία στην οποία προχώρησαν ΔΝΤ και ΕΕ για το ελληνικό χρέος και την καταβολή της δόσης, εκφράζει ομολογημένα και ανοιχτά το  συμβιβασμό  ανάμεσα στους ιμπεριαλιστικούς κύκλους των Αμερικάνων και  E υρωπαίων (κυρίως Γερμανών).  Όχι μόνο δεν απαλλάσσει το λαό και τη χώρα από το βρόγχο του χρέους και των αιματηρών θυσιών, αλλά -αντίθετα- θα τον μεγαλώσει. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς (ΗΠΑ-ΕΕ), καθώς και ο συμβιβασμός που πέτυχαν, δεν σχετίζονται μόνο με το χρέος, αλλά -πρωτίστως- με την αναδιανομή των αγορών ανάμεσά τους. Και αυτό δείχνει την πραγματική διάσταση του προβλήματος που έχουν να αντιμετωπίσουν η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία. Δείχνει το πραγματικό μέγεθος της ανάγκης για ανάπτυξη αντιστάσεων. Οι παραχωρήσεις των γερμανών ιμπεριαλιστών και των τραπεζιτών στα ζητήματα των επιτοκίων για τα διμερή δάνεια που έχει συνάψει η χώρα, οι μειώσεις στις προμήθειες του «μηχανισμού στήριξης», η επιμήκυνση της α