Γιατί τα αιτήματα του λαού δεν μπορούν να περιμένουν;
Μεσημέρι Τετάρτης.Στο δελτίο ειδήσεων προστίθεται άλλο ένα θύμα στον κατάλογο των θυμάτων της οικονομικής κρίσης που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη. Αστεγος στους Αμπελόκηπους,στο κέντρο της καρδιάς της χώρας,βρίσκει τραγικό θάνατο στην προσπάθεια του να ζεσταθεί.Εκεί που χιλιάδες κόσμος περνά κάθε μέρα.Ανθρωποι που άλλοτε παλεύουν με την καθημερινότητα τους ,αλλοτε στηρίζουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης για διαπραγμάτευση,αλλοτε γυρίζουν το κεφάλι μην αντέχοντας τόσο ρεαλισμό,σα να ξορκίζουν το κακό. Ολα τα χρόνια πιστεύαμε ότι οι άστεγοι αφορούσαν κάποιους άλλους,άλλες χώρες,απρόσωπες,με πολίτες αδιάφορους για τον πόνο του διπλανού.Αλλοτε πάλι νομίζαμε ότι αφορά κάποιους ανθρώπους του περιθωρίου,που δεν είχαν για μας ταυτότητα,δεν είχαν όνομα. Οι άστεγοι όμως είναι πια οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας,Είναι γονείς των μαθητών μας.Είναι γείτονες. Άνθρωποι που είχαμε μπει πελάτες κάποια μέρα στο μαγαζί τους. Αυτοί οι άνθρωποι,χτυπήθηκαν από ένα σύστημα αδίστακ