Το υποχρεωτικό 30ωρο των εκπαιδευτικών και οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση.

Το υποχρεωτικό 30ωρο των εκπαιδευτικών και οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση.

   

 Προαπαιτούμενο της 3^ης   αξιολόγησης η αύξηση του εργασιακού χρόνου των εκπαιδευτικών, η επιβολή της αξιολόγησης –χειραγώγησης, οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων,η  διαμόρφωση ενός πιο ταξικού σχολείου, αποθαρρυντικού για τα παιδιά των εργατών και των πιο φτωχών οικογενειών

  Η  «αναδιατύπωση» του νόμου που ορίζει το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών δεν είναι ανώδυνη, όπως διατείνεται το υπουργείο. Κατ’ αρχήν διευρύνει τις εργασίες που ανατίθενται στον εκπαιδευτικό και μάλιστα ενισχύει το ρόλο του Διευθυντή  για να  του αναθέτει όποτε θέλει διοικητικές- γραφειοκρατικές εργασίες ,πέρα απ’ αυτές που αναλάμβανε ως τώρα. Του φορτώνει δηλαδή όλη τη δουλειά των γραμματέων που δεν υπάρχουν στα σχολεία και δεν πρόκειται να προσλάβουν. Τον υποχρεώνει να συμμετέχει στις λεγόμενες παιδαγωγικές συνεδριάσεις για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, άρα να συμμετέχει στη αξιολόγηση του ίδιου και των συναδέλφων του. Να συμμετέχει στις «δομές στήριξης» της σχολικής μονάδας, δηλαδή  τη αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Προκειμένου δε, να έχει θετικά αποτελέσματα θα «γίνει κυνηγός χορηγών» για να στηρίζεται οικονομικά το σχολείο. Αύξηση ουσιαστικά του και  του διδακτικού ωραρίου, αφού επιβάλλεται η επίβλεψη – απασχόληση των μαθητών  όταν λείπουν καθηγητές. Καταργούν  την  προσμέτρηση της  ώρας σίτισης στις διδακτικές ώρες στην πρωτοβάθμια. Ταυτόχρονα όμως  επιβάλλεται η επίβλεψη  των σχολικών γευμάτων. Αυτό συνεπάγεται, ότι οι δάσκαλοι αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ποιότητα  των γευμάτων  που μοιράζουν οι διάφορες εταιρείες στα σχολεία, αλλά και για την καταλληλότητα και την υγιεινή των χώρων σίτισης. Έτσι εξοικονομείται προσωπικό αφού αυξάνεται το ωράριο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και ελαχιστοποιούνται οι προσλήψεις των αναπληρωτών. Στοχεύουν σε ένα εκπαιδευτικό πολυεργαλείο, υποταγμένο και χειραγωγημένο, ώστε να  διδάσκει με τη στάση του  τους  μαθητές να αποδέχονται  την εργασιακή αανασφάλεια και τη δουλειά χωρίς δικαιώματα σαν τη μοναδική προοπτική.!!

Να υπενθυμίσουμε, ότι απ’ το  2013 έχει αυξηθεί κατά 2 ώρες το  εβδομαδιαίο διδακτικό ωράριο των καθηγητών στη δευτεροβάθμια και, τα τελευταία χρόνια έχει άτυπα επιβληθεί  η απογευματινή -εκτός ωραρίου- ενημέρωση των γονέων και άλλες δραστηριότητες ( ευρωπαϊκά προγράμματα κλπ) στα πλαίσια της…. προβολής του σχολείου!. Στη διάταξη απαριθμείται στις εργασίες που θα κάνει ο εκπαιδευτικός στο 30ωρο και οι διορθώσεις των διαγωνισμάτων και η προετοιμασία των μαθημάτων. Μόνο σαν ειρωνεία- κοροϊδία  μπορεί να ακουστεί αυτό, αφού δεν υπάρχουν ούτε γραφεία για όλους τους εκπαιδευτικούς, ούτε υπολογιστές, ούτε κατάλληλοι χώροι.

 Είναι αλήθεια ότι υπουργείο και ΜΜΕ διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα  επιδιώκουν να συκοφαντήσουν τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση και να τους φέρουν σε αντιπαράθεση με άλλους κλάδους εργαζομένων που βιώνουν πιο άγρια τη βάρβαρη πολιτική  των αντεργατικών μέτρων κυβέρνησης ΕΕ και ΔΝΤ, ώστε να υπονομεύσει τις όποιες αντιστάσεις  εκδηλωθούν. 

Η  δεύτερη διάταξη που φέρνει το πολυνομοσχέδιο  στοχεύει σε νέες συγχωνεύσεις σχολείων ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια όπως αναφέρει με βάση τον αριθμό των μαθητών και την οργανικότητα των σχολείων, δηλαδή πόσοι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι. Πάνω από 2000 σχολικές μονάδες έχουν συγχωνευτεί ή καταργηθεί τα τελευταία  χρόνια, ενώ τη φετινή σχολική χρονιά εκπαιδευτικοί μαθητές και γονείς βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απόφαση του υπουργείου να καταργήσει τα ολιγομελή τμήματα και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ. Με θράσος το υπουργείο συγκρίνει το κόστος της μεταφοράς  μαθητών σε απομακρυσμένα, από τον τόπο κατοικίας τους,  σχολεία με το κόστος  λειτουργίας του σχολείου και θα αποφασίζει για το κλείσιμο ή όχι. Αδιαφορεί για το  ότι μικροί μαθητές θα μετακινούνται καθημερινά δεκάδες χιλόμετρα.  Μοναδικός στόχος η εξοικονόμηση προσωπικού και χρήματα απ’ τη λειτουργία των σχολείων Επιστροφή στη δεκαετία του ’60 που τα σχολεία υπήρχαν μόνο στις μεγάλες πόλεις. Η ΟΛΜΕ  αναφέρει   για 430 σχολεία  τα οποία θα κλείσουν με την αναμοριοδότηση  με την οποία αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών που «απαιτούνται» για να λειτουργήσουν, ειδικότητες ή  κατευθύνσεις στα ΓΕΛ με αποτέλεσμα  πολλά επαρχιακά σχολεία να  κλείσουν

Η αντιδραστική επέλαση στα δικαιώματα στις σπουδές της νέας γενιάς και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών δεν θα σταματήσει στην ψήφιση των προαπαιτούμενων για τη 3^η αξιολόγηση.

Το «Νέο» Λύκειο,η   αυτοαξιολόγηση –αυτονομία σχολικής μονάδας,  η ενοποίηση  των ειδικοτήτων των  εκπαιδευτικών,  η αδιοριστία και η  μονιμοποίηση της ελαστικής εργασίας, η αξιολόγηση –πειθάρχηση, το χτύπημα των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων   είναι τα μέτωπα που έχουν μπροστά τους οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, μαζί με τη συνεχιζόμενη επίθεση στο δικαίωμα στη ζωή του συνόλου των εργαζομένων και της νεολαίας. Ενάντια σ’ αυτήν επίθεση πρέπει να οικοδομηθεί μαζικός, παρατεταμένος αγώνας αντίστασης και διεκδίκησης. 

 Γ.Θ.

Αρθρο απο Π.Σ 13-1-2018