Μια προσπάθεια για επιτροπή αγώνα καθηγητών Δυτικής Αττικής

Κυριακή, 27 Μαρτίου 2016 1929-1998 το χρονικό των κρίσεων Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία αρ. φ. 369, 7-11-1998 Όχι, δεν είναι κυνισμός να βρίσκεις ικανοποίηση όταν μια χώρα -στη συγκεκριμένη περίπτωση η Ρωσία- εξοντώνει (άθελά της βέβαια) τους μισητούς κερδοσκόπους. Κυνικοί είναι αυτοί που δέχονται την εξόντωση οικονομιών -όπως της Ρωσίας, της ΝΑ Ασίας, της Λατινικής Αμερικής κ.λπ.- από τη διεθνή κερδοσκοπία. Όχι, η στήλη δεν είναι κυνική όταν εύχεται να συντριβούν οι Σόροι… Κυνικοί είναι αυτοί που σπεύδουν να διασώσουν τους κερδοσκόπους βρίσκοντας σε μια νύχτα δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ αρνούνται ή εκβιάζουν προκειμένου να σώσουν μια χώρα που βρίσκεται στο έλεος (φυσικά και έχει τις δικές της ευθύνες) των κερδοσκόπων… Βεβαίως η στήλη δεν έχει αυταπάτες πως η Αμερική θα σπεύσει να σώσει τους τραπεζίτες κερδοσκόπους και όχι τους λαούς των αναδυόμενων αγορών. Αυταπάτες έχουν αυτοί που πιστεύουν στους πολιτικούς… Το καπιταλιστικό σύστημα κλυδωνίζεται μεν αλλά δε

25 ΜΑΡ 2016 Πατριωτισμός και αλήθεια - για την επανάσταση του 1821 Με παραμύθια και ψέματα πατριωτισμός δε γίνεται! Ιδιαίτερα στη χώρα μας, που η σύγχρονη ιστορία της δεν είναι καθόλου άσχετη από το πως εξελίχθηκε και από το ποιοί επικράτησαν τελικά στην επανάσταση, η πραγματική ιστορία θεωρείται έως και επικίνδυνη για το σύστημα. Ένα σύστημα όπου επικρατεί μια αστική τάξη που από τη γέννησή της σχεδόν δε μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της χωρίς τη προστασία των ξένων, των δυτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι ωρύονται για την Οθωμανική κατοχή, ξεχνούν όμως ότι κάποιες περιοχές της σημερινής Ελλάδας ήταν υπό τη κατοχή Άγγλων και Ιταλών. Τα Ιόνια οι Άγγλοι δεν τα κατείχαν; Τα Δωδεκάνησα πόσοι γνωρίζουν ότι τελικά παραδόθηκαν στη χώρα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο από τους Ιταλούς, συνοδευόμενα με συμφωνίες (περί αποστρατιωτικοποίησης) οι οποίες ακόμη και σήμερα εγείρουν ζητήματα κυριαρχίας; Είναι τόσο επικίνδυνη για το σύστημα η πραγματική ιστορία που ακόμη και τις ημ

Αλληλεγγύη – Φιλανθρωπία – Ελεημοσύνη. (Τι σημαίνει και πώς χτίζεται η αλληλεγγύη μέσα στο λαό) Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία αρ. φύλ. 711, στις 11/5/2013 Όταν αλυσίδες σούπερ-μάρκετ, κυβερνητικοί παράγοντες, δήμοι και εκκλησίες μιλάνε για αλληλεγγύη, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Ή ζούμε σε άλλη κοινωνία, της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας και του δικαίου και δεν το έχουμε καταλάβει, ή κάποιοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την έννοια και το περιεχόμενο της αλληλεγγύης. Εφόσον πρόκειται για συστημικούς παράγοντες που οι προθέσεις τους γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες σε όλο το λαό, θα περίμενε κανείς να είναι σαφές ότι ισχύει το δεύτερο. Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι, σε αυτή την «αλληλεγγύη», προσπαθούν να συναγωνιστούν το σύστημα μια σειρά από δυνάμεις και χώροι από τα «αριστερά», που με αντίστοιχο τρόπο κινούνται και προτείνουν στο κίνημα να κινηθεί. Καταρχήν να ορίσουμε με σαφήνεια, όσο το δυνατόν, τις έννοιες και τους όρους. Όχι,

Α΄μέρος Β' μέρος Γ' μέρος

Η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ καλεί στην αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική-αλληλεγγύης στους πρόσφυγες συγκέντρωση και πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία, την Τετάρτη 2 Μάρτη, 6:00 μ.μ. Προπύλαια ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ! ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 ΜΑΡΤΗ 7:00 μ.μ. - ΑΣΟΕΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ! ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ!...

Οι εκπαιδευτικοί δε θα συναινέσουμε στην κλιμάκωση της επίθεσης Καμία συμμετοχή στον “Εθνικό Κοινωνικό Διαλόγο” για την Παιδεία Μέτωπο Αντίστασης και Διεκδίκησης μαζί με το λαό Ο Υπουργός Παιδείας σε ανοιχτή επιστολή του καλεί τους εκπαιδευτικούς και τους Συλλόγους Διδασκόντων να συμμετέχουν στο λεγόμενο «Εθνικό Κοινωνικό Διάλογο» για την Παιδεία που οργανώνει το Υπουργείο. Ο “Διάλογος” γίνεται μια περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ καλείται να αποδείξει στα αφεντικά της ότι είναι αποτελεσματική και ότι είναι ικανή να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση χωρίς σοβαρές αντιδράσεις. Για αυτό και θα γίνεται καθημερινά πιο αδιάλλακτη, πιο σκληρή και αντιλαϊκή. Τα τελευταία χρόνια, που οι κυβερνήσεις έχουν εξαπολύσει ανηλεή επίθεση και στο χώρο της εκπαίδευσης, στρώνονται συνεχώς τραπέζια διαλόγου. Είναι φανερό πως έχουν ανάγκη νομιμοποίησης των πράξεών τους και ταυτόχρονα «πέφτουν γέφυρες» μεταξύ των διαφόρων παραγόντων του συστήματος. Όλοι καταλαβαίνουν πως οι αποφάσεις δε