Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη ζωή και τα δικαιώματα των μαθητών μας

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη ζωή και τα δικαιώματα των μαθητών μας

Ανοιχτό γράμμα προς τους γονείς

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη ζωή και τα δικαιώματα των μαθητών μας

Αγαπητοί γονείς

Ζούμε στ’ αλήθεια πρωτόγνωρες καταστάσεις. Η επιδημία του κορωνοϊού απειλεί τον μισό πλανήτη. Διαπιστώνουμε με τραγικό τρόπο πως όσο εύκολα δίνονται χρήματα από τους ισχυρούς της Γης και τις κυβερνήσεις για όπλα που σκορπούν τον θάνατο, τόσο τσιγκουνεύονται να δώσουν οτιδήποτε για να περιφρουρήσουν τη ζωή. Ακόμα, και η εύρεση του εμβολίου είναι πεδίο ανταγωνισμού για το ποιος θα το εμπορευτεί πρώτος. Εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι.

Ζούμε με την αγωνία να μη νοσήσουμε. Όλοι γνωρίζουμε τη διάλυση του συστήματος υγείας και ότι οι θέσεις σε ΜΕΘ (Μονάδες Εντατικής Θεραπείας) δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες. Είμαστε στην αρχή, όπως μας λένε, το πρόβλημα είναι μπροστά μας, η τραγωδία δεν έχει κορυφωθεί.

Ταυτόχρονα, παρακολουθούμε την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που συντελείται. Όπως συμβαίνει πάντα, θα χτυπήσει συνολικά τον λαό και, φυσικά, τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, όπως και κάθε άλλο εργαζόμενο.

Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δίνουμε τη μάχη για ζωή.

ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ. Αυτό είναι το καθήκον μας.

Τα σχολεία έκλεισαν. Για να ανοίξουν πρέπει η κυβέρνηση να εγγυηθεί την ασφάλεια όλων μας.

Η εκπαίδευση δε λειτουργεί και δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αυτή την πραγματικότητα κρύβει η κυβέρνηση. Μια τέτοια παραδοχή θα την ανάγκαζε να πάρει πολιτικές αποφάσεις που θα ανέτρεπαν τις επιλογές της. Αρνείται ακόμα και το προφανές, τη μείωση της ύλης, που κάτω από κανονικές συνθήκες λειτουργίας ήταν υπέρογκη και πίεζε εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Χαρακτηριστικά, η κυβέρνηση, αντί να πάρει μέτρα που θα ανακουφίσουν και θα καθησυχάσουν τους μαθητές της Γ’ Λυκείου που αγωνιούν, μιλάει για παράταση σχολικού έτους, για εξετάσεις ακόμα και τον Σεπτέμβρη και για κάλυψη του υπόλοιπου της ύλης με «εξ αποστάσεως» μαθήματα πετώντας, έτσι, απ’ έξω όσους μαθητές δεν έχουν τα τεχνικά μέσα. Αλλά και για αυτούς που έχουν, κάτω από ποιες συνθήκες θα διαβάζουν;

  Επιμένει για να μην αλλάξει τίποτα.

Δε μετακινείται βήμα από την πολιτική της. Επιστρατεύει τη λεγόμενη «εξ αποστάσεως εκπαίδευση».

 Θέλει να δείξει ότι όλα δουλεύουν ρολόι στα σχολεία ενώ όλα καταρρέουν γύρω μας.

·         Θέλει να αποδείξει πως μπορεί να υπάρχει εκπαίδευση χωρίς… εκπαιδευτικούς. Στη θέση ενός εκπαιδευτικού μπορούν να μπουν… μια οθόνη κι ένα πληκτρολόγιο. Κι ο μαθητής είναι… μια οθόνη κι ένα πληκτρολόγιο. Αν είναι άτακτος, θα τιμωρείται με σίγαση του μικροφώνου! Κάπως, έτσι, χάνεται ο μαθητής και μένει μόνο η ύλη. Αλήθεια ποια ύλη.

·         Εκχυδαΐζει την εκπαιδευτική διαδικασία βαφτίζοντας επανάληψη και εμπέδωση την επίλυση ασκήσεων.

·         Η «εξ αποστάσεως εκπαίδευση» σχεδιάστηκε για να καλύψει τα εκπαιδευτικά κενά χωρίς να διορίσει εκπαιδευτικούς. Εκμεταλλεύεται την πανδημία για να την επιβάλει. Ήδη, σε κάποιες περιοχές, οι μαθητές αντί για δάσκαλο έχουν μια οθόνη. Κάθε εκπαιδευτικό κενό με αυτόν τον τρόπο θέλουν να το καλύψουν.

·         Την προωθεί, ενώ γνωρίζει, ότι πολλοί μαθητές δεν έχουν τα μέσα. Δεν πειράζει, όμως, το υπουργείο παιδείας θα τους δώσει… παντεσπάνι. Στα σχολεία μας έχουμε τέτοιες περιπτώσεις .Η απάντηση είναι ότι οι περισσότεροι έχουν!

·         Στις τελευταίες δηλώσεις η υπουργός παιδείας άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο κάλυψη, με εξ αποστάσεως διδασκαλίας, και της ύλης που δεν έχει διδαχτεί.

Η «εξ αποστάσεως εκπαίδευση» ήρθε για να μείνει.

Η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει. Θέλει, όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι γονείς και οι μαθητές, να λειτουργούμε σα να μην τρέχει τίποτα. Μπορεί το πολυδιαφημισμένο τεχνολογικό της επίτευγμα να κατέρρευσε, από την πρώτη μέρα κλάταρε το δίκτυο, αλλά επιμένει με κάθε μέσο να δείξει ότι υπάρχει μια κανονικότητα.

Στους γονείς παρουσιάζει μια ψεύτικη εικόνα, ότι όλα βαίνουν ομαλά και όλα εξαρτώνται από τι θα πράξει ο εκπαιδευτικός.

Στους εκπαιδευτικούς λέει: «δώστε καμιά άσκηση να λύσουν οι μαθητές για να μην γκρινιάζουν τα παιδιά στους γονείς και οι γονείς σε όλους. Τέλος πάντων, δώστε κάτι». Θέλει να συμφωνήσουμε στο να κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλο. Να κάνουμε ότι σχολείο υπάρχει. Έτσι, απλά και κυνικά σπέρνει τη διχόνοια και τον κοινωνικό αυτοματισμό! Εμείς να απαντήσουμε με την αλληλεγγύη μας.

Δε ζούμε σε φυσιολογικές συνθήκες. Όλοι βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις. Η απαγόρευση κυκλοφορίας, ο αναγκαστικός εγκλεισμός στα σπίτια κάνουν δύσκολη τη ζωή των οικογενειών, ιδιαίτερα των φτωχών και των ανέργων. Όλα αυτά επηρεάζουν περισσότερο τα παιδιά, τους μαθητές μας. Όσο θα προχωρούν οι μέρες έγκλειστοι στα σπίτια μας, όλοι θα διαπιστώνουμε πως οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν δεν αντιμετωπίζονται σκεπάζοντάς τες με ένα «εικονικό σχολείο» που προωθεί το υπουργείο παιδείας.

Αγαπητοί γονείς

Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε ανάγκη να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Δεν μπορούμε και δε θέλουμε να απαντούμε στους καχύποπτους και τους συκοφάντες που συστηματικά προβοκάρουν τους δημόσιους εκπαιδευτικούς μέσα από τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης. Εγκλωβισμένοι είμαστε κι εμείς στα σπίτια μας με τις οικογένειές και με προβλήματα που έχει όλος ο κόσμος. Κάποιοι από εμάς ήδη νοσούν ή βρίσκονται σε καραντίνα.

Σ’ αυτές τις δύσκολες και τραγικά πρωτόγνωρες συνθήκες, ως εκπαιδευτικοί θα προσπαθήσουμε να είμαστε δίπλα στους μαθητές και τις οικογένειές τους με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας από εμάς. Γιατί, ήδη, είναι δύσκολη η επικοινωνία και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο τι απαιτούμε ο ένας απ’ τον άλλον. Αυτές τις δύσκολες εποχές που βιώνουμε και σε αυτές που έρχονται, στην εκπαίδευση και την κοινωνία, να πετάξουμε την καχυποψία και να βάλουμε μπροστά την ανθρωπιά. Δεν είναι η ύλη των μαθημάτων το κυρίαρχο, αυτό θα αποδειχθεί το επόμενο διάστημα.

Να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια και όταν μετρηθούμε να μη λείπει κανένας.

Για αυτό χρειάζεται  να εκφράσουμε με κάθε τρόπο το αίτημα όλων των εργαζομένων για δωρεάν και πλήρη περίθαλψη για όλους.

Στον αγώνα για τη ζωή να βγούμε όλοι νικητές. Μαζί να παλέψουμε στις δύσκολες εποχές που θα ακολουθήσουν, όταν τελειώσει ο εφιάλτης της πανδημίας.