Ανακοίνωση Αγωνιστικών Κινήσεων

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η κυβέρνηση έχει ξεσαλώσει. Η τρόικα αποθρασύνεται. Οι τυφώνες των μνημονίων ρημάζουν το λαό και τη χώρα μας. Φόροι, χαράτσια, απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, μετανάστευση, διάλυση της υγείας και της παιδείας, των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων μας και της παραγωγικής βάσης της χώρας, συνθέτουν ένα σκηνικό βίας που διαλύει τις ζωές μας. H εξάρτηση της χώρας βαθαίνει και προκειμένου να επιβάλλουν την πολιτική τους φασιστικοποιούν τη δημόσια ζωή . Έτσι κάνουν νόμο που τιμωρεί με φυλάκιση τον αγώνα ενάντια στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις απαιτήσεις τους! Συλλαμβάνουν και καταδικάζουν σε φυλάκιση μαθητές που διεκδικούν καθηγητές και βιβλία για να κάνουν μάθημα! Επιστρατεύουν και βγάζουν παράνομους τους απεργούς-εργαζόμενους, διώκουν κάθε λαϊκή κινητοποίηση!. Ονομάζουν «εγκληματίες» τους χιλιάδες κατοίκους της Χαλκιδικής που παλεύουν να σώσουν τον τόπο τους από την επιδρομή των ξένων και ντόπιων μεγαλο-χρυσοθήρων! Ονομάζουν «ακραίο» να αγωνίζεται ο λαός για ψωμί, δουλειά, περίθαλψη, στέγαση, μόρφωση, ελευθερία, ειρήνη. Γιατί νόμιμο και θεμιτό είναι, μας λένε, να αυξάνονται τα πλούτη των ελάχιστων .
Συνάδελφοι,
Το σταμάτημα της απεργίας το Σεπτέμβρη αποθράσυνε παραπέρα την κυβέρνηση. Μετά την αύξηση του ωραίου μας και τα τεχνητά πλεονάσματα εκπαιδευτικών, προχώρησε στην αύξηση του ορίου των μαθητών ανά τμήμα, στην αμφισβήτηση της οργανικότητας, τις υποχρεωτικές μετακινήσεις, το κλείσιμο ολιγομελών τμημάτων, το παρουσιολόγιο στα σχολεία, Με το νέο σύστημα my school θα προσπαθήσουν να ελέγξουν κάθε λεπτό που κυλάει μέσα στα σχολεία, να τρομοκρατήσουν και να εφαρμόσουν με αυτόματο τρόπο την πολιτική των συγχωνεύσεων και των απολύσεων. Η αξιολόγηση και η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας δρομολογούνται ώστε να αποτελέσουν τα εργαλεία που θα ολοκληρώσουν την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά των μαθητών.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Ποιοι είναι οι όροι που πρέπει να διαμορφώσουμε, ώστε να υπερασπίσουμε όσα δικαιώματα έχουμε ακόμη και να κατακτήσουμε τα χαμένα; 
→ Να περιμένουμε τις επόμενες βουλευτικές εκλογές για να μας σώσει η κυβέρνηση που θα εκλεγεί, αφού οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα;
→ Να «διπλαρώσουμε» κανένα αιρετό για να κατοχυρώσουμε την οργανική μας;
→ Να συμμορφωθούμε «προς τας υποδείξεις», ώσπου να περάσει η κρίση, αφού κινδυνεύουμε και με καμιά αργία αν αντισταθούμε στη βαρβαρότητα;
→ Να περιμένουμε πότε αυτοί που μιλάνε στο όνομα μας αποφασίσουν ότι είναι ώριμες οι συνθήκες να αγωνιστούμε και να δώσουν το σύνθημα ;΄
¨Η Να πιστέψουμε ότι έχουμε δίκιο, δικαίωμα και υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας στη ζωή;
Συνάδελφοι, Το success story της κυβέρνησης και της τρόικας, αλλά και όσων θέλουν να διαχειριστούν το χρέος και την εξάρτηση της χώρας από ΗΠΑ _ΕΕ-ΝΑΤΟ θα είναι ξεπούλημα κάθε πλούτου της χώρας, φτώχεια και εξαθλίωση για τους εργαζόμενους, απασχόληση χωρίς δικαιώματα, ποινικοποίηση και διώξεις ενάντια σ’ όσους παλεύουν για τη ζωή τους. Αμορφωσιά για την πλειοψηφία της νεολαίας, αφού με τα «νέα Λύκεια» επιβάλλουν τη μαζική εκδίωξη των μαθητών από το σχολείο και θεσμοθετούν το μεροκάματο των 9 ευρώ των ανηλίκων. Μια κόκκινη γραμμή διαπερνά όλο το νέο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η γραμμή του απόλυτου ταξικού διαχωρισμού των μαθητών.

Να διδαχτούμε απ’ τις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις του κλάδου.

*Οι μαζικές αποφασιστικές συνελεύσεις, οι απεργιακές επιτροπές έθεσαν στη βάση του κλάδου την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα του συλλογικού μαζικού απεργιακού αγώνα σαν τον μοναδικό δρόμο που μπορεί να φράξει τη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης και τρόικας Η συνεχιζόμενη αποφασιστική απεργία των διοικητικών στα ΑΕΙ απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι όταν πιστέψουν στο δίκιο τους μπορούν να παλέψουν. 
*Η απεργία μας έμεινε στη μέση και δεν έδωσε τα αποτελέσματα που στόχευε, την επαναπρόσληψη των συναδέλφων, την κατάργηση των νόμων για το Λύκειο (Γενικό και ΕΠΑΛ), γιατί:
Η ηγεσία της ΟΛΜΕ, όπως και το Μάιο δεν ήθελε ένα αγώνα αποφασιστικό μέχρι τη νίκη, αλλά μια απεργία διαμαρτυρίας. Το ψευτο- δίλλημα κλαδικός ή διακλαδικός αγώνας ενίσχυε την ηττοπάθεια και την άποψη ότι κάνουμε αγώνα διαμαρτυρίας ή το πολύ μια πολιτική απεργία για να πέσει η κυβέρνηση! Κι αν για τις φιλοκυβερνητικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ _ΠΑΣΚ ή όπως αλλιώς παρουσιάζονται ) είναι γνωστή η πρακτική του φρεναρίσματος και υπονόμευσης των αγώνων που ξεσπούν, σ’ αυτήν την απεργία (Μάιο Σεπτέμβριο)αποκαλύφτηκε και ο ρόλος των ΣΥΝΕΚ και του ΠΑΜΕ. Όχι μόνο δεν ήθελαν να συμβάλουν να οδηγηθεί ο αγώνας σε σύγκρουση όπως απαιτούνταν, αλλά έκαναν ότι μπορούσαν για να σπείρουν την ηττοπάθεια Είναι οι ίδιες αυτές οι παρατάξεις που χρόνια καλλιεργούν και ενισχύουν τη λογική της ανάθεσης μέσα στο κίνημα και τώρα ρίχνουν τις ευθύνες στον κόσμο «ότι δεν τραβάει». Η χρόνια διάβρωση του συνδικαλιστικού κινήματος και των καθηγητών απ’ τις συνδιαχειριστικές λογικές και πρακτικές όπως εκφράζονται με την επικύρωση απ’ τους αιρετούς των αντιδραστικών αποφάσεων της Διοίκησης έχουν μετατρέψει το κίνημα ων εκπαιδευτικών από διεκδικητικό των εργασιακών τους δικαιωμάτων σε «συνδιαχειριστή» των προβλημάτων της εκπαίδευσης .Σ’ αυτό έχουν συντελέσει όλες οι παρατάξεις που υπερθεματίζουν το θεσμό των ΠΥΣΔΕ και των αιρετών.¨ Έτσι καλλιεργούν τη σύγχυση για το ρόλο της Διοίκησης και συμβάλλουν ώστε να απομονώνεται το ατομικό ζήτημα του κάθε συναδέλφου απ’ τη συλλογική διεκδίκηση και να γίνεται αντικείμενο εξυπηρετήσεων.
Να οργανώσουμε μέσα στη σχολική χρονιά μια μεγάλη μάχη! 
Η κυβέρνηση θα εντείνει την επίθεσή της. Δεν μπορούμε να περιμένουμε την επόμενη σχολική χρονιά. Μπροστά μας υπάρχει μόνο ένας δρόμος: η προετοιμασία ενός μεγάλου απεργιακού αγώνα, ενός αγώνα με μεγαλύτερη διάρκεια, αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση. 

• Ενός αγώνα που θα ψάχνει τις συμμαχίες με άλλους εργαζόμενους χωρίς όμως να περιμένει μάταια τους εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Ενός αγώνα που θα χτιστεί από τα κάτω και δε θα περιμένει την επόμενη απογοήτευση από τη συνδικαλιστική ηγεσία που, χωμένη για χρόνια στη συνδιαλλαγή και την ήττα, δεν πιστεύει ούτε και θέλει πια κανέναν αγώνα που οδηγεί σε πολιτική σύγκρουση με το σύστημα.
• Ενός αγώνα που δε θα ξεχάσει τους απολυμένους συναδέλφους μας και που θα βάλει στόχο την επιστροφή τους, την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων σε όλη την κοινωνία και στην εκπαίδευση.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών πανελλαδικά καλούν όλους να πάρουν θέση πάνω σε αυτή την πρόταση. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα της υπεράσπισης της ζωής μας στα χέρια μας. 
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών με την ενεργή στήριξη των κινητοποιήσεων στις ΕΛΜΕ και στις απεργιακές επιτροπές σ’ αυτήν την κατεύθυνση θέλουν να συμβάλουν. Καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν τις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών στις εκλογές για το ΔΣ της ΕΛΜΕ  δυναμώνοντας την παραπάνω κατεύθυνση.

Ανατροπή των απολύσεων - Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Όχι στην αξιολόγηση- πειθάρχηση. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου 

Ενάντια στους ταξικούς φραγμούς – Δωρεάν Δημόσια Εκπαίδευση για όλα τα παιδιά

Δουλειά – δωρεάν Παιδεία – δωρεάν Υγεία για όλο το λαό χωρίς προϋποθέσεις.

Δημοκρατικά δικαιώματα για το λαό. Όχι στη φασιστικοποίηση του συστήματος.

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών