ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 20/2 ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

 

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ, ΤΗ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 20/2 ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

·        «…Πάλι 24ωρη!!! Δεν αντέχεται η κοροϊδία από τους συνδικαλιστές. Δε τους χαρίζω  το μεροκάματο!!!»

·        « …Πρέπει να εξετάσουμε ξανά το πλαίσιο των απεργιών. Δεν γίνεται να ισχύουν τα ίδια από το ’82…Να κλείσουμε τους λογαριασμούς που έχουμε από το ’75!!!...»[Βρούτσης –Δένδιας]

·        «Ο χώρος της παιδείας που αριθμεί περισσότερους από 150.000 εργαζομένους, θα αποτελέσει  μια από τις τρεις βασικές δεξαμενές της διαθεσιμότητας» [Έθνος 9/2/]

Συναδέλφισσες - συνάδελφοι

Εκεί που τελειώνουν οι δικές μας σκέψεις, αρχίζουν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης και των ντόπιων και ξένων αφεντικών της. Η απεργία, η διαδήλωση, η κατάληψη, δηλαδή ο ΑΓΩΝΑΣ και η ΠΑΛΗ ήδη βρίσκονται σε ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ και επιδιώκεται και η θεσμική-νομοθετική απαγόρευσή τους. Η μόνη ανάκαμψη και ανασυγκρότηση στον τόπο μας, αφορά την  καταστολή  την τρομοκράτηση, τελικά τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής. Με «νόμο και τάξη» επιχειρούν να επιβάλουν «σιγή νεκροταφείου» στη κοινωνία αλλά και μέσα στα σχολεία μας. Στοχεύουν στο τσάκισμα του λαϊκού κινήματος ώστε να είναι αδύναμο να αναμετρηθεί με τη βαρβαρότητα. Γιατί το μόνο που συνεχίζουν να φέρνουν στο λαό και τη νεολαία είναι κι άλλες δόσεις από  δάκρυα και αίμα και άλλη εξαθλίωση, απολύσεις, ανεργία, δυστυχία, αμορφωσιά σε μια Ελλάδα εξαρτημένη και ρημαγμένη.

                Γνωρίζουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ όταν προκηρύσσουν ΑΠΕΡΓΙΑ το κάνουν είτε για «ξεκάρφωμα», είτε για να μας θυμίσουν την ύπαρξη τους, είτε γιατί πιέζονται από τις εξελίξεις και τις διαθέσεις των εργαζομένων, αλλά σε κάθε περίπτωση κοινός τόπος είναι η απουσία προοπτικής,  οι ασυνέχειες ( 24ωρη απεργία από δίμηνο σε δίμηνο) που  το μόνο που προκαλούν αυτές οι «άσφαιρες τουφεκιές» είναι απέχθεια και οργή. Και φυσικά παράγουν απογοήτευση, αμφιβολίες για την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα των σωματείων, του συνδικαλισμού και της συλλογικής στάσης. Μόνο που αυτό ακριβώς είναι που και ίδιοι επιδιώκουν: μας θέλουν στη γωνία υποταγμένους και ανήμπορους για να αναπαράγονται, συνεχίζοντας να κάνουν τη μόνη δουλειά που ξέρουν. Τα ρουσφέτια, τις ρεμούλες και το ατομικό τους βόλεμα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι το «ΝΟΗΜΑ» που λείπει από την προκήρυξη των εργατοπατέρων για την ΑΠΕΡΓΙΑ στις 20/2 πρέπει να το δώσουμε ΕΜΕΙΣ. ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. Για να έχουμε συναδέλφισσες  και συνάδελφοι, εισόδημα, περίθαλψη, για να μη μας κατασχέσουν το σπίτι και κλείσουν το σχολείο μας, για να μην πεινάνε οι μαθητές μας, για να έχουμε μόρφωση και εργασία και όχι αμάθεια, απολύσεις και ανεργία, για να έχουμε δημοκρατία, δικαίωμα στον αγώνα και όχι τρομοκρατία και φασισμό. Σ’ αυτή την προσπάθεια πρέπει ΟΛΟΙ ΝΑ (ΕΠΙ)ΣΤΡΑΤΕΥΘΟΥΜΕ.

Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και να θέσουμε την ιδέα αυτή ο καθένας μας στο χώρο του. Το κλείσιμο όλων των σχολείων στην περιοχή μας και πανελλαδικά στις 20/2 θα στείλει πρώτα απ’ όλα ένα ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ. Μήνυμα ενότητας και συγκρότησης του κλάδου, μήνυμα για το τέλος της ανημποριάς και της αδράνειας, μήνυμα αυτοπεποίθησης ότι μπορούμε να παλέψουμε μαζικά και οργανωμένα. ώστε να  δούμε την επόμενη μέρα σαν αφετηρία να ξεκινήσουμε πραγματικό και όχι εικονικό αγώνα. Με τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων σε κάθε ΕΛΜΕ και Διδασκαλικό σύλλογο που θα αποφασίσουν τα πρώτα βήματα του παρατεταμένου αγώνα διαρκείας που απαιτούν οι στιγμές.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ

Διεκδικούμε ζωή με δικαιώματα στο εισόδημα, στη στέγαση,
στο φαγητό, στη σύνταξη, στην υγεία, στην παιδεία,
στις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών