Κάτι τρέχει με το ΔΣ της ΕΛΜΕ

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο συστημικής βαρβαρότητας και επίθεσης. Πλέον θέτονται υπό αμφισβήτηση ακόμα και τα δικαιώματα για ζωή. Φτώχεια, ανατιμήσεις, φόβος πολέμου, πέταγμα των παιδιών έξω από την εκπαίδευση μαζικά, αδιοριστία και συνεχής εξευτελισμός των αναπληρωτών και εκβιασμοί των νεοδιόριστων για αξιολόγηση, εξαναγκασμό επιμόρφωσης κλπ.

Αυτή η μαυρίλα κάνει δύσκολη την καθημερινότητα μας και των μαθητών μας  που σπρώχνονται στο περιθώριο και το μόνο που τους μένει είναι να οδηγηθούν στη βία, με καθημερινά επεισόδια στα σχολεία μας, που είναι αδύνατο πια να διαχειριστούμε. Κι η φασιστικοποίηση της καθημερινότητας δολοφονεί 15χρονους και χτυπάει καθένα που θέλει να αντισταθεί.

Η κατάσταση στο σωματείο μας δεν είναι διαφορετική από τους άλλους συνδικαλιστικούς χώρους. Εχει υποχωρήσει κάθε λογική αγώνα κι έχει πάρει τη θέση της η γραμμή της υποταγής και του συμβιβασμού.

Αποφάσεις για κινητοποιήσεις ,μετατρέπονται σε άνευρες ανταλλαγές ρεαλισμού και διαπιστώσεων .Κι όταν οι υποτιθέμενες μέχρι χθες παραστάσεις διαμαρτυρίες ,που ήταν το ΔΣ με τον Προϊστάμενο γίνουν πιο μαζικές και δυναμικές, όπως η τελευταία στη ΔΙΔΕ με γονείς που διεκδικούν τα ίδια με εμάς, δηλαδή κάλυψη των πάμπολων κενών Νοέμβριο μήνα, υποτάσσονται στην έξωση του Προϊστάμενου, περιμένοντας στωικά απέξω και δέχονται να συνομιλήσουν μετά, με τους όρους του ΔΙΔΕ ,όπου δέχεται ως ΕΛΜΕ μόνο τους επίλεκτους, όσους έχουν λάβει το χρίσμα και αποβάλλουν τις Αγωνιστικές Κινήσεις ως μη εκλεγμένους. Και μετά ,στην κλήση του Προϊσταμένου σε κατ' ιδίαν συζήτηση με εμένα, εγκαταλείπουν το πεδίο και φεύγουν γιατί δεν τους αφορά!!Αν η αντιμετώπιση είναι τέτοια προς εμάς που είμαστε χρόνια σε όλους τους αγώνες, που η συγκεκριμένη κινητοποίηση, όπως και η προηγούμενη που δεν έγινε, ήταν δική μας πρόταση, που υιοθέτησε το ΔΣ και υπερψήφισε, αλλά μετα έκανε συναντήσεις με την Ενωση γονέων Ελευσίνας χωρίς να καλέσει άνθρωπο, φανταζόμαστε τι θα γίνονταν αν ένας συνάδελφός μας βρίσκονταν στην ανάγκη να απευθυνθεί στο σωματείο!Εκτός βέβαια,αν ήταν πελάτης τους...Γιατί ακόμα και τα mail των συναδέλφων κάποιοι τα διαχειρίζονται σα να μην είμαστε όλοι η ΕΛΜΕ αλλά σαν να είναι ο πρόεδρος ο εντεταλμένος, έμπιστος ,αδέκαστος, μοναδικός εκπρόσωπος των συναδέλφων ,που τις  επαφές τις κρατάει για τον εαυτό του, δεν τις μοιράζεται με τις παρατάξεις και δεν προωθεί ούτε καν τις ανακοινώσεις τους. δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως σε κάθε παρουσία στα σχολεία μιλούν ως ΕΛΜΕ, λες και δεν είναι διαφορετικές οι απόψεις που εκφράζουν οι παρατάξεις ,λες κι είμαστε όλοι ένα σώμα μια ψυχη, από Δακίτες,μέχρι Παρεμβάσεις. Λες και η διαπάλη απόψεων είναι ταμπού για κάποιους που θεωρούν τους εαυτούς τους ενωτικούς και 'αυτόνομους,' κρύβοντας με αυτό τον κόλπο πολλές φορές τη σύγκλιση στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια.

Ακόμα και η επιτροπή αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση ,πρέπει να υποτάσσεται στις λογικές των εικονικών νικών και της συνδιαλλαγής. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κάποιος την επίκληση συνεχώς στη νομιμότητα και τις συνεχείς κλήσεις των αξιολογητών σε συσκέψεις για να τους πείσουμε για το δίκιο μας, και να τους εκφράσουμε τη δυναμική μας απόφαση να αντιπαλέψουμε την αξιολόγηση ,με....δηλώσεις;;Και να λέμε  και στα σοβαρά πως τους φοβίσαμε..

Κατά τα άλλα μιλάμε για δικαιωματισμό των συναδέλφων να αξιολογηθούν, όπως ο απεργοσπάστης έχει δικαίωμα στη δουλειά μόνο τις μέρες της απεργίας

Συνάδελφοι εδώ και 40 μέρες γίνεται σφαγή στην Παλαιστίνη κι η ΕΛΜΕ ως Δ.Σ . δεν έβγαλε κιχ. Φοβάται άραγε μήπως της ταυτίσουν με τη ΧΑΜΑΣ; Ίσως είναι γιατί δεν ζουν στην Ελευσίνα ,που έχει γίνει πεδίο βολής φθηνό, ούτε βλέπουν μάλλον τα στρατιωτικά αεροπλάνα που έχουν κατεύθυνση την Παλαιστίνη. Ίσως για αυτό δεν πειράχτηκαν που ενώ έσυραν το σωματείο στη συγκέντρωση των σωματείων του ΠΑΜΕ, δεν τους έδωσαν καν το λόγο. Είχε κλείσει λέει η λίστα συμμετοχών!!

50 χρόνια Πολυτεχνείο, ούτε μια συζήτηση στο σημερινό ΔΣ. Κι όμως εμπνέει ,θέτει αιτήματα, θέτει αναγκαιότητες αγώνων στο σήμερα.

Το συνδικαλιστικό κίνημα δε ζητά άδεια,δεν κλείνει ραντεβού με το Διευθυντή,δε δίνει βεβαιώσεις παρουσίας στις συνελέυσεις.Δίνει μάχες ενάντια στη

Να οργανώσουμε το κίνημα για να δώσουμε κεντρική μάχη με την αντιδραστική πολιτική δεν σημαίνει ηττοπάθεια αλλά αναγκαιότητα στο σήμερα. Οι νομιμότητες κι οι συνδικαλιστικές καλύψεις είναι στη μαζικότητα των αγώνων μας και στο δίκαιο και αναγκαίο τους.