Μερικές σκέψεις...

Με αφορμή τη συζήτηση για τις επερχόμενες απολύσεις των συναδέλφων διάφορων ειδικοτήτων θα ήθελα να σχολιάσω δύο πράγματα.Το πρώτο είναι η προσπάθεια των διάφορων ειδικοτήτων να εξαιρεθούν από τη λαίλαπα του υπουργείου να κόψει ώρες μαθημάτων και να οδηγήσει έξω από την εκπαίδευση χιλιάδες αναπληρωτές και υπεράριθμους άλλους τόσους.Δεν είναι συνάδελφοι μου κανένας που να μην είναι απαραίτητος στην εκπαίδευση ή να είναι πιο σημαντικός έναντι άλλων.Για το υπουργείο είμαστε όλοι το ίδιο αναλώσιμοι όπως για κάθε αφεντικό(αντε εργοδότη αν δε σας αρέσει)είναι κάθε εργαζόμενος.Κάποιοι μάλιστα ,αποδεικνύονται τόσο αναλώσιμοι,που δε χρειάζεται να παίρνουν μέτρα προστασίας για τη ζωή τους και θρηνούμε δεκάδες θύματα εργατικών ατυχημάτων.Εργαλεία σε πληθώρα,εύκολο να αντικατασταθούν με βάση την τεράστια ανεργία.Ας αφήνει κάποιους να νομίζουν ότι είναι οι ευνοούμενοι σήμερα(ανάμεσα τους κι εγώ ως ΠΕ06,Αγγλικών.)Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο για αυτό η συζήτηση αυτή δεν έχει νόημα,όπως και στο παρελθόν με τη διαθεσιμότητα.

Το δεύτερο είναι η διστακτικότητα μας να μιλήσουμε για το δικαίωμα μας στη δουλειά αν δεν αποδείξουμε ότι αγωνιζόμαστε για τους μαθητές μας.Σαν να έχει γίνει η πάλη για σταθερή και μόνιμη εργασία ντροπή και πρέπει να την καλύψουμε με ρούχα παραλλαγής για να δώσουμε τη μάχη.Δουλεύουμε συνάδελφοι μου,εργαζόμενοι είμαστε και όχι λειτουργοί.Οι λειτουργίες είναι στην εκκλησία.Κι οι εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα.Το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία μπορεί για το σύστημα να είναι αμφισβητήσιμο,για εμάς όμως,είναι επιβίωση.Δε θα φέρω ούτε ένα επιχείρημα γιατί από αυτό κερδίζουν κι οι μαθητές μας.Ούτε ένα.Πολύ σύγχυση έχει καλλιεργηθεί γύρω από το μύθο της εκπαίδευσης.Ας αμφισβητηθεί κι από μια μειοψηφία!!

Τέλος,επειδή κάποιοι περιμένουν επιστημονικές ενώσεις να δώσουν τη μάχη,να διευκρινίσω πως οι επιστημονικές ενώσεις δεν είναι όργανα πάλης των κλάδων.Αλλά και η ομοσπονδία,η ΟΛΜΕ,ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει κανένα αγώνα για εμάς. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από αυτούς και το έδειξαν καθαρά.Να δώσουμε τη μάχη της αποχής από τη βαθμολόγηση των γραπτών όλων των μαθημάτων μέχρι να ανακληθεί η κυβερνητική απόφαση.Κάθε μάχη που δε δώσαμε μας πήγε ένα βήμα πιο πίσω απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης.Ας είναι αυτή η καταιγίδα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της υποχώρησης μας.