Παιχνίδια που παίζουν...

Είναι συνηθισμένα τα πολιτικά παιχνίδια στο συνδικαλισμό.
Αλλα μερικά πράγματα ξεπερνούν τα όρια.
Όπως για παράδειγμα με την Α ΕΛΜΕ Δυτ.Αττικης 
Μετα απο χίλια μυρια όσα κάναμε συνέλευση 25 ανθρώπων την προηγούμενη Πέμπτη.
Ειχε προηγηθεί μια μεγαλειώδης κινητοποίηση σε όλη την Ελλάδα.
Μετα απο συζήτηση αποφασίσαμε στο ψήφισμα να βγει η κατάργηση της τροπολογίας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και απόσυρση του πολυνομοσχεδίου 
Φυσικά όταν ένα προηγούμενο διάστημα οι παρατάξεις του Δ.Σ έγιναν ο νεροκουβαλητης της κυβερνητικής πολιτικής με τη συμμετοχή στην εξ αποστάσεως που οδήγησε την κυβέρνηση να ξεσπαθωσει και να καταθεσει το πομυνομοσχεδιο και να ψηφισει την τροπολογια που θεσμοθετει την εξ απιστασεως για καθε περιπτωση.Κι ενω επιμεναμε οτι αυτό ειναι που πρεπει να διεκδικηθει ,το κάλεσμα για την αυριανή συγκέντρωση κάνει γαργάρα την εξ αποστάσεως και μιλαει παλι μονο για τις κάμερες. 
Οι καμερες που στήθηκαν στη σύγχρονη και όσα ανάρτησαν στην ασύγχρονη φορά παρτίδα στις αξιολογικές πλατφόρμες του υπουργείου για το Δ.Σ.δεν είναι πρόβλημα.
Προβλημα είναι να αναγνωρίσουν τη λαθεμένη στάση που κράτησαν προς τον κλάδο
.Δευτερο θεμα Ο σύλλογος διδασκόντων όσο και να προσπαθούμε να το φτιασιδωσουμε είναι όργανο διοίκησης του σχολείου.
Ειναι λάθος για μένα η αντίληψη των περισσότερων δικαιοδοσιων στο σύλλογο κι η ανύψωση του σε ύψιστο δημοκρατικό χώρο διεκδικήσεων.Οι διεκδικήσεις μας οι αμφισβητήσεις νόμων και η ανατροπή τους γίνονται μέσα από τα συλλογικά μας όργανα τα σωματεία. Πότε και πού σύλλογος διδασκόντων ανέτρεψε ψηφισμενο νομο;Η αδυναμία μας να μαζικοποιησουμε τις συνελεύσεις δεν μπορεί να υποκατασταθεί από κανένα σύλλογο διδασκόντων.
Το να πετάς το μπαλάκι στους συναδέλφους για μένα είναι λάθος.Με όπλο τη διαδήλωση και την απεργία κερδίζουμε.Αν δεν το κάνουμε χάνουμε
.Παραμονη της αυριανής συγκέντρωσης είναι τραγικό να μας βάζουν τέτοιες σκόπιμες τρικλοποδιές.

Ολοι αύριο στο συλλαλητήριο να αντιπαλεψουμε την επίθεση στο δικαίωμα στις σπουδές και την εργασία.