ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ 2 Μάρτη

ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ 2 Μάρτη

Αγώνας για μόνιμους μαζικούς διορισμούς!

ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ 2 Μάρτη

Μαζικά να δώσουμε δυναμικό παρών στις απεργιακές συγκεντρώσεις

Συνάδελφοι, όπως διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι, το νέο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 15/1 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ είχε ιδιαιτέρως  στραμμένη τη προσοχή του ενάντια στον κλάδο των εκπαιδευτικών. Το 30ωρο, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ο αντιαπεργιακός νόμος, οι νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και κυρίως η χρόνια αδιοριστία είναι η πραγματικότητα που θα κληθούμε να βιώσουμε το επόμενο διάστημα μέσα στα σχολεία.

            Οι ομοσπονδίες, μας έκαναν παραπάνω από σαφές πως όχι μόνο δεν έχουν την διάθεση να οργανώσουν και να στηρίξουν το κίνημα αντίστασης που απαιτείται απέναντι σε όλα αυτά, αλλά με τη στάση τους και την δηλωμένη απραξία τους αποδεικνύουν ότι είναι πρόθυμοι να συστρατευτούν με την κυβέρνηση στα σχέδια της για την εκπαίδευση και να κοιμίσουν τον κλάδο.

            Η  παρότρυνση από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες για μη εφαρμογή του 30ωρου μέσα από αποφάσεις συλλόγων διδασκόντων (στηριγμένοι στο «παραθυράκι» του νόμου) και χωρίς καμία συγκεκριμένη  πρόταση αγώνα μέσα από τα σωματεία, στηρίζει και ενισχύει το κλίμα ηττοπάθειας που επικρατεί στον κλάδο και σπέρνει αυταπάτες για τον ρόλο των διευθυντών και άλλων στελεχών της εκπαίδευσης.

             Όσον αφορά μάλιστα το πιο ευάλωτο κομμάτι της εκπαίδευσης, τους συμβασιούχους - αναπληρωτές, το υπουργείο επιφυλάσσει ένα ακόμη πιο βάρβαρο μέλλον με την ανασφάλεια που έτσι κι αλλιώς κυριαρχεί να  εντείνεται και με  την οριστική απόλυση για πολλούς να γίνεται το πιο πιθανό σενάριο ,ιδίως σε συνδυασμό με τα μέτρα που προαναφέρθηκαν (αύξηση ωραρίου, συγχωνεύσεις/ καταργήσεις τμημάτων).

Μέσα σ’ αυτό  το δυσμενές κλίμα καλούνται κινητοποιήσεις στις 2 Μάρτη από διάφορους συλλόγους και πρωτοβουλίες αναπληρωτών. Πέρα από το έτσι κι αλλιώς αρνητικό της πάσης φύσης (συντεχνιακής, παραταξιακής κλπ) πολυδιάσπασης, οι αρχικές τοποθετήσεις κάποιων από αυτούς συλλόγων που πριμοδότησαν αντισωματειακές και αντι-πολιτικές λογικές είναι επικίνδυνες, αδυνατίζουν τον αγώνα και εξυπηρετούν εκούσια ή ακούσια τα σχέδια της κυβέρνησης, που επιδιώκει αγώνα χωρίς οργάνωση και στόχους. Οι τοποθετήσεις αυτές ευτυχώς για την ώρα (και κάτω από την πίεση της πραγματικότητας) περιορίστηκαν. Από την άλλη ο τόπος συγκέντρωσης (το Υπουργείο) δεν ευνοεί το άνοιγμα του ζητήματος στο λαό. Οι παραστάσεις διαμαρτυρίας στο υπουργείο (σε ένα απομονωμένο μέρος μακριά από το λαό) υποβαθμίζουν τη σημασία του προβλήματος και εκφυλίζονται σε σόου επίδοξων σωτήρων. Η πολιτική της αδιοριστίας, όμως, είναι κεντρική επιλογή του συστήματος και δεν ανατρέπεται με επιχειρήματα. Η λύση δεν μπορεί να βρεθεί ούτε στους «διαλόγους» παζαριών και ανάδειξης συνομιλητών του συστήματος ούτε στην αναμονή… εξόδου από την κρίση και στην κυβερνητική κατανόηση.

             Το δεύτερο ζήτημα για προβληματισμό είναι η συζήτηση που έχει ξεκινήσει για ακόμη μια φορά από τους συλλόγους αναπληρωτών για τα κριτήρια των… διορισμών. Ξεκίνησε εκ νέου η διαφωνία  για το αν πρέπει να είναι σε προτεραιότητα η προϋπηρεσία ή οι τίτλοι σπουδών και τα μεταπτυχιακά για τους διορισμούς που (δεν) θα γίνουν. Θεωρούμε ότι πρόκειται για μια αποπροσανατολιστική συζήτηση, που διχάζει τους αναπληρωτές και χάνει την ουσία, ότι δηλαδή όχι μόνο δεν υπάρχει πρόθεση από την κυβέρνηση για διορισμούς αλλά έπονται και οι απολύσεις χιλιάδων αναπληρωτών από Σεπτέμβρη.

Μόνη λύση είναι να επιστρέψει η συζήτηση στο μόνο σοβαρό στόχο: την οργάνωση αγώνων. Σε κάθε σχολείο, σε κάθε σύλλογο, να μπουν οι βάσεις για το ξεδίπλωμα αγώνων με στόχο να ακουστεί δυνατά και να διεκδικηθεί να γίνουν μαζικοί μόνιμοι διορισμοί και να μην απολυθεί κανένας αναπληρωτής! Ο στόχος αυτός δεν αφορά μόνο τους αναπληρωτές, δεν αφορά μόνο τους συμβασιούχους σε άλλους κλάδους αλλά αφορά και τους μόνιμους, γιατί η ύπαρξη του πιο εκμεταλλευόμενου κομματιού «περικυκλώνει» και πιέζει συνολικά ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους. Οι συνάδελφοι αναπληρωτές έχουν δικαίωμα σε σταθερή εργασία και μονιμότητα, σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ανθρώπινο μισθό! Και όπως κάθε δικαίωμα, έτσι και αυτό θα κερδηθεί με τον δύσκολο τρόπο: με την σύγκρουση με αυτούς που κλέβουν αυτό το δικαίωμα.

Ø  Με απόρριψη της αντιδραστικής λογικής του μονόδρομου της επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ.

Ø  Με την συσπείρωση και τους κοινούς αγώνες όλων - αναπληρωτών και μόνιμων- ενάντια στις συντεχνιακές λογικές, που θέλουν να μας διασπάσουν.

Ø  Με παρατεταμένους αγώνες και οργανωμένες και μαζικές απεργίες.

Συμμετέχουμε στην κεντρική κινητοποίηση στις 2 Μάρτη. Παίρνουμεπρωτοβουλίες, μαζεύουμε υπογραφές σύγκλησης Γεν. Συνελεύσεων για συγκρότηση της συνέχειας του αγώνα και για απεργιακές αποφάσεις των ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ ακόμα και χωρίς την ομπρέλα των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ.

·    Να προετοιμάσουμε νέες ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ και ΑΠΕΡΓΙΕΣ για τους ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ – για να διοριστούν μόνιμα όλοι οι αναπληρωτές.

·       για ανατροπή της πολιτικής των απολύσεων, της ανεργίας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση.