Με αφορμη το μάθημα των Θρησκευτικών

Στόχος της εκπαίδευσης είναι η διδασκαλία του συστήματος

σε όλες τις πλευρές του.

Με αφορμή τη συζήτηση για το μάθημα των θρησκευτικών .

Το αυτονόητο δημοκρατικό δικαίωμα να απαλλάσσεται ο μαθητής με απλή αίτηση, απ’ τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, τελικά δεν είναι και τόσο αυτονόητο τον 21^ο αιώνα, μετά από 200 χρόνια απ’ τη γαλλική επανάσταση που έθεσε για πρώτη φορά το διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας. Με αφορμή αυτό το ζήτημα έχουν ξεδιπλωθεί απ’ τις πιο αντιδραστικές απόψεις, μέχρι τις λεγόμενες προοδευτικές που προβάλλουν «αναμόρφωση προγραμμάτων και περιεχομένου του μαθήματος, ενταγμένη σε μια συνολική αναδιάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών».

Η οποιαδήποτε όμως τοποθέτηση για τα μαθήματα, το περιεχόμενο σπουδών κλπ πρώτα απ’ όλα προϋποθέτει να προσδιορίσουμε: α) το ρόλο της εκπαίδευσης στη κοινωνία και β) την πολιτικοκοινωνική συγκυρία.

Αντιγράφουμε απ’ τη μπροσούρα των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ που κυκλοφόρησε το Μάη του 2008 για τα νέα βιβλία και προγράμματα στο Δημοτικό και Γυμνάσιο:.

« …..Η εκπαίδευση είναι ένας μηχανισμός υποταγμένος στην κοινωνία στην οποία ανήκει και ένας απ’ τους στόχους της είναι η αναπαραγωγή της κυρίαρχης αστικής ιδεολογίας . … Με απλά λόγια στόχος της εκπαίδευσης είναι η διδασκαλία του συστήματος σε όλες τις πλευρές του……

Ένα απ’ τα χαρακτηριστικά των προγραμμάτων σπουδών και των βιβλίων είναι η ανοικτή προπαγάνδιση των κυρίαρχων κατευθύνσεων του συστήματος: Συνεχής προβολή της έννοιας της ανταγωνιστικότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,των ελαστικών εργασιακών σχέσεων……….,η ανοικτή προβολή και προπαγάνδα υπέρ των ΜΚΟ. Τα οξυμμένα κοινωνικά προβλήματα εμφανίζονται σαν να απορρέουν απ’ την ανθρώπινη φύση ή αντιμετωπίζονται σαν φυσικά φαινόμενα ( πόλεμος , προσφυγιά , πείνα,) και η ελεημοσύνη των ΜΚΟ , της εκκλησίας, της ΕΕ σαν μοναδική λύση. Η ιστορία διαστρεβλώνεται και συκοφαντούνται τα λαϊκά κινήματα. Οι κοινωνικές τάξεις εξαφανίζονται και προβάλλεται το άτομο και οι δεξιότητες. Η επιστημονική γνώση παραγκωνίζεται μπροστά στη θεολογία.»

Συμπληρώνοντας θα λέγαμε, ότι το μάθημα των θρησκευτικών, όπως και ο εκκλησιασμός, η προσευχή κλπ αντανακλούν την ανοικτή παρέμβαση της εκκλησίας στο εκπαιδευτικό σύστημα σαν «δικαιωματικό» αποτέλεσμα της άπλετης στήριξης της εκκλησίας στη αστική τάξη και στο σύστημα της χώρας συνολικά κάθε φορά που τη χρειάστηκε, ενάντια στο λαό και τις διεκδικήσεις του. Η μη ολοκλήρωση των αστικοδημοκρατικών χαρακτηριστικών του ελληνικού κράτους, όπως ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους κλπ, έγκειται στον εξαρτημένο και κομπραδόρικο χαρακτήρα της αστικής τάξης και στην ανάγκη που έχει να στηρίζεται στο θεσμό της εκκλησίας .

Αλλά και στις χώρες της Δύσης όπου έχει προχωρήσει ο χωρισμός κράτους και εκκλησίας, όπως στη Γαλλία ή στις ΗΠΑ, οι κυρίαρχες τάξεις προβάλλουν μεταφυσικές θεωρίες και σκοταδιστικές απόψεις στην κατεύθυνση να αποπροσανατολίσουν και να στρέψουν την οργή και τις αγωνίες των λαών σε αδιέξοδους δρόμους. Στη μητρόπολη του ιμπεριαλισμού –καπιταλισμού τις ΗΠΑ, σε πολλές πολιτείες απαγορεύεται η διδασκαλία της εξέλιξης του Δαρβίνου. Εξ άλλου δεν είναι τυχαίο, ότι ο Μπους προσευχήθηκε στο εκκλησάκι του λευκού Οίκου πριν ξεκινήσει τους βομβαρδισμούς ενάντια στο ΙΡΑΚ, ούτε βέβαια η υποδοχή την οποία έτυχε ο Πάπας στην πρόσφατη επίσκεψη του στις ΗΠΑ.

Στην εποχή μας, η αναμόχλευση θρησκευτικών, φυλετικών ,πολιτιστικών υπαρκτών ή μη διαφορών είναι ένα εργαλείο στα χέρια των ιμπεριαλιστών προκειμένου να δημιουργούν τετελεσμένα, να καλλιεργούν το μίσος, τον ανταγωνισμό και τις ψεύτικες αντιθέσεις ανάμεσα στους λαούς. Οι αγριότητες του ΙΣΙΣ σε τι διαφέρουν άραγε απ’ τις Σταυροφορίες της Δύσης στη Μέση Ανατολή ή τις μεθόδους καταλήστευσης και προσηλυτισμού των ιθαγενών της Νότιας Αμερικής την εποχή των ανακαλύψεων, ή τις πιο πρόσφατες θηριωδίες των ράμπο των ΗΠΑ ενάντια στον ιρακινό λαό;

Σήμερα που η ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ _ΑΝΕΛ και ιμπεριαλιστών ερημοποιεί περιοχές της χώρας και εξαθλιώνει παραπέρα το λαό, το σύστημα χρειάζεται τα συσσίτια της εκκλησίας και τον εγκλωβισμό του λαού σε αποπροσανατολιστικά μονοπάτια .Γι αυτό ο υπουργός Παιδείας έσπευσε να δηλώσει μετά τη συνάντηση με τον Ιερώνυμο ότι «η κυβέρνηση έχει άριστες σχέσεις με την εκκλησία . Στα ζητήματα της εκπαίδευσης υπάρχει συναντίληψη.» Συναντίληψη στην καταστρατήγηση και εξαφάνιση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων. ¨Όταν υπάρχουν χιλιάδες κενά στα σχολεία, λείπουν βιβλία, μαθητές στοιβάζονται σε αίθουσες επειδή συγχωνεύονται σχολεία , μαθητές λιποθυμούν επειδή υποσιτίζονται, η πρώτη δήλωση της αναπληρώτριας υπουργού είναι για το μάθημα των θρησκευτικών ( δεν είναι δυνατόν να οφείλει να δηλώνει ο μαθητής σε δημόσιο έγγραφο το θρήσκευμα του..) , δεν μπορεί παρά να εκληφθεί σαν καραμέλλα για να αποπροσανατολίσει απ’ τα οξυμένα επίδικα. Γιατί είναι η ίδια η κυβέρνηση που έστειλε την αστυνομία στα σχολεία (Καλαμάτα και αλλού) όπου οι μαθητές έκαναν κατάληψη αγωνιζόμενοι ενάντια στις ελλείψεις καθηγητών. Ακόμη όμως και αυτήν την καραμέλα έσπευσε ο υπουργός Φίλης να την πάρει πίσω.

Η πρόταση μας: Όχι δεν απευθυνόμαστε σε κανένα αστικό επιτελείο για να συζητήσουμε για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στην εξαρτημένη καπιταλιστική Ελλάδα, διότι δεν υπάρχουν ταξικά και πολιτικά ουδέτερες παιδαγωγικές ή εκπαιδευτικές έννοιες. Η πραγματική μόρφωση της νεολαίας και των εργαζομένων συντελείται μέσα απ’ τη συμμετοχή στην ταξική πάλη, όπου απαγκιστρώνονται από ιδεοληψίες και αντεπιστημονικές απόψεις σε σχέση με την κοινωνία και την εξέλιξη της.

Όποιος εναποθέτει στο ΤΑΞΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ σύστημα να «μορφώσει τη νεολαία για να παλέψει για τα δικαιώματα της, μέσα απ’ τα αναμορφωμένα προγράμματα» , το λιγότερο πέφτει σε αντιφάσεις, τύπου της ανακοίνωσης του ΠΑΜΕ ( δες παρακάτω) , αλλά και το χειρότερο εξωραΐζει το σύστημα και υπονομεύει τους αγώνες.

Στις σημερινές συνθήκες απαιτούμε οι μαθητές να μπορούν με μια απλή αίτηση ( χωρίς αιτιολόγηση να απαλλάσσεται απ’ το μάθημα των θρησκευτικών. Πέρα απ’ αυτό όμως είναι επιτακτικό για τη μαθητική νεολαία να οργανωθεί και να παλέψει ενάντια στις πολιτικές που της στερούν τα δικαιώματα στη ζωή, στις σπουδές και στο μέλλον. Στους δρόμους του αγώνα θα αναγνωρίσει και την επιστημονική μέθοδο ( διαλεκτικός υλισμός) και την επιστημονική θεωρία που εξηγεί την κοινωνική εξέλιξη και πως μπορεί να συμμετέχει σ’ αυτήν. Εκεί θα διαπιστώσει , ότι η ιστορία των αγώνων του λαού διαστρεβλώνεται στα σχολειά, ότι το εκπαιδευτικό σύστημα διδάσκει υποταγή στον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό. Εκεί θα αναγνωρίσει και όλους αυτούς που τάσσονται υπέρ του δικαιώματος της απαλλαγής απ’ τα θρησκευτικά, αλλά επικροτούν ή σιωπούν για τη διδασκαλία του εθελοντισμού, της ευρωλαγνείας και της υποταγής στον ιμπεριαλισμό.

Είναι γεγονός ότι το όλο ζήτημα έχει προκαλέσει αναστάτωση στους καθηγητές θεολόγους οι οποίοι θεωρούν ότι με το δικαίωμα της απαλλαγής κινδυνεύει η θέση εργασίας τους. Οι πρόσφατες διαθεσιμότητες στην Τεχνική εκπαίδευση, αλλά και οι συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, η αύξηση του διδακτικού ωραρίου, αποδεικνύουν ότι τα εργασιακά δικαιώματα και η μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι στο στόχαστρο των μνημονιακών πολιτικών. Είναι στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και αφορούν όλους τους εκπαιδευτικούς. Το δικαίωμα λοιπόν στη μόνιμη και σταθερή δουλειά μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα απ’ το δρόμο του αγώνα και όχι με την επίκληση των πιο αντιδραστικών και σκοταδιστικών θέσεων. Ούτε βέβαια κατοχυρώνεται με τις προτάσεις του ΠΑΜΕ «Στη δική μας αντίληψη για το δωδεκάχρονο σχολείο σύγχρονης γενικής παιδείας, ζητήματα που αφορούν την εμφάνιση και εξέλιξη των θρησκειών,την εμβάθυνση γύρω από τις έννοιες της μεταφυσικής και της διαλεκτικής… που δεν θα έχουν χαρακτήρα κατήχησης, αλλά θα μαθαίνουν στα παιδιά και τους νέους την ιστορική εξέλιξη, την κοινωνική βάση του θρησκευτικού φαινομένου συνολικότερα. Ένα τέτοιο μάθημα, που πρέπει να είναι υποχρεωτικό για όλους, και έτσι κατοχυρώνονται οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που σήμερα διδάσκουν το μάθημα των θρησκευτικών, με μόνιμη και σταθερή εργασία» και παρόμοιων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ή των ΣΥΝΕΚ. Αυτές οι προτάσεις ενισχύουν τις αυταπάτες και συγκαλύπτουν την ταξικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος και τις αιτίες της βάρβαρης επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα της νεολαίας και του λαού .