Κ.Ο.Χ.: Όχι στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων
Τα Προγράμματα “Κοινωφελούς” Εργασίας ξεκίνησαν το 2012 από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και φυσικά επικυρώνονται και ενισχύονται επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν είναι ο δρόμος προς την ανάπτυξη, όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Δεν είναι σχέδιο σωτηρίας, δεν είναι προσπάθεια αντιμετώπισης της ανεργίας. Είναι η συνέχεια, το βάθεμα και το προχώρημα της επίθεσης στους εργαζομένους. Είναι το νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων. Η διαμόρφωση του εργαζόμενου σκλάβου. Αυτό που, χρόνια τώρα, επιτάσσει το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο: η διάλυση, η ταφόπλακα στα εργασιακά μας δικαιώματα, η ανακύκλωση της ανεργίας, οι μισθοί-χαρτζιλίκια, η ανασφάλιστη εργασία. Για να μην τα βγάζουμε πέρα, να σκύβουμε το κεφάλι, να είμαστε πιο διαθέσιμοι στις ορέξεις του κεφαλαίου για εκμετάλλευση, να γίνει συνείδησή μας η εξαθλίωση και η παντοδυναμία τους.
Όλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μέλλον του κόσμου της δουλειάς είναι οι εικόνες που δείχνουν στις ειδήσεις, όπου άνεργοι ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή, εργαζόμενοι που τρέμουν την μέρα της απόλυσης«κακόμοιροι» που δίνουν δίκιο στον εργοδότη γιατί «δυσκολεύεται», για να εξασθενήσουν στη μνήμη τις μεγαλειώδεις μάχες που έχει δώσει το εργατικό κίνημα. Μας βάζουν να δουλεύουμε διασπασμένοι και απομονωμένοι, μην τύχει κι ενωθούν τα προβλήματα κι οι φωνές μας. Μας θέλουν μόνους, ανοργάνωτους, αδύναμους. Να νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Όμως εμείς ξέρουμε καλά ότι η δουλειά δεν είναι χάρη, δεν είναι παραχώρηση, δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα ΟΛΩΝ. Κι επειδή ο καθένας μόνο του είναι αδύναμος, οργανωνόμαστε όλοι μαζί. Μέσα από επιτροπές και πρωτοβουλίες να παλέψουμε για όλα όσα μας ανήκουν. Να βαδίσουμε το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης, να κερδίσουμε το μέλλον Είμαστε εμείς που δουλεύουμε απλήρωτοι, με μισθούς πείνας, χωρίς άδειες, χωρίς ασφάλιση, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, με πληθώρα εργατικών ατυχημάτων. Είμαστε 5μηνοι συμβασιούχοι σε δήμους, ΜΚΟ και υπηρεσίες, που όταν μιλάμε για υποχρεώσεις, είναι τα αφεντικά μας κι εμείς εργαζόμενοι όταν μιλάμε για δικαιώματα ψάχνουν που να μας παραπέμψουν κι εμείς ωφελούμενοι. Είμαστε εμείς, που η μακροχρόνια ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση μας ανάγκασε να υπογράψουμε συμβάσεις σκλαβιάς, που δεν της απόλυσης, «κακόμοιροι» που δίνουν δίκιο στον εργοδότη γιατί «δυσκολεύεται», για να εξασθενήσουν στη μνήμη τις μεγαλειώδεις μάχες που έχει δώσει το εργατικό κίνημα. Μας βάζουν να δουλεύουμε διασπασμένοι και απομονωμένοι, μην τύχει κι ενωθούν τα προβλήματα κι οι φωνές μας. Μας θέλουν μόνους, ανοργάνωτους, αδύναμους. Να νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Όμως εμείς ξέρουμε καλά ότι η δουλειά δεν είναι χάρη, δεν είναι παραχώρηση, δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα ΟΛΩΝ. Κι επειδή ο καθένας μόνο του είναι αδύναμος, οργανωνόμαστε όλοι μαζί. Μέσα από επιτροπές και πρωτοβουλίες να παλέψουμε για όλα όσα μας ανήκουν. Να βαδίσουμε το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης, να κερδίσουμε το μέλλον μας.
Είμαστε εμείς που δουλεύουμε απλήρωτοι, με μισθούς πείνας, χωρίς άδειες, χωρίς ασφάλιση, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, με πληθώρα εργατικών ατυχημάτων. Είμαστε 5μηνοι συμβασιούχοι σε δήμους, ΜΚΟ και υπηρεσίες, που όταν μιλάμε για υποχρεώσεις, είναι τα αφεντικά μας κι εμείς εργαζόμενοι, όταν μιλάμε για δικαιώματα ψάχνουν που να μας παραπέμψουν κι εμείς ωφελούμενοι. Είμαστε εμείς, που η μακροχρόνια ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση μας ανάγκασε να υπογράψουμε συμβάσεις σκλαβιάς, που δεν αναγνωρίζουν κανένα εργασιακό δικαίωμα.όταν αναγνωρίζουν κανένα εργασιακό δικαίωμα.
• Όχι στην αντιδραστικές διακρίσεις των εργαζομένων και στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων που στόχο έχει τη διάσπαση της εργατικής τάξης και του εργατικού κινήματος!
• Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.
• πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
• Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.
• Ίσα δικαιώματα με τους εργαζόμενους των φορέων όπου εργαζόμαστε.
Όλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μέλλον του κόσμου της δουλειάς είναι οι εικόνες που δείχνουν στις ειδήσεις, όπου άνεργοι ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή, εργαζόμενοι που τρέμουν την μέρα της απόλυσης«κακόμοιροι» που δίνουν δίκιο στον εργοδότη γιατί «δυσκολεύεται», για να εξασθενήσουν στη μνήμη τις μεγαλειώδεις μάχες που έχει δώσει το εργατικό κίνημα. Μας βάζουν να δουλεύουμε διασπασμένοι και απομονωμένοι, μην τύχει κι ενωθούν τα προβλήματα κι οι φωνές μας. Μας θέλουν μόνους, ανοργάνωτους, αδύναμους. Να νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Όμως εμείς ξέρουμε καλά ότι η δουλειά δεν είναι χάρη, δεν είναι παραχώρηση, δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα ΟΛΩΝ. Κι επειδή ο καθένας μόνο του είναι αδύναμος, οργανωνόμαστε όλοι μαζί. Μέσα από επιτροπές και πρωτοβουλίες να παλέψουμε για όλα όσα μας ανήκουν. Να βαδίσουμε το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης, να κερδίσουμε το μέλλον Είμαστε εμείς που δουλεύουμε απλήρωτοι, με μισθούς πείνας, χωρίς άδειες, χωρίς ασφάλιση, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, με πληθώρα εργατικών ατυχημάτων. Είμαστε 5μηνοι συμβασιούχοι σε δήμους, ΜΚΟ και υπηρεσίες, που όταν μιλάμε για υποχρεώσεις, είναι τα αφεντικά μας κι εμείς εργαζόμενοι όταν μιλάμε για δικαιώματα ψάχνουν που να μας παραπέμψουν κι εμείς ωφελούμενοι. Είμαστε εμείς, που η μακροχρόνια ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση μας ανάγκασε να υπογράψουμε συμβάσεις σκλαβιάς, που δεν της απόλυσης, «κακόμοιροι» που δίνουν δίκιο στον εργοδότη γιατί «δυσκολεύεται», για να εξασθενήσουν στη μνήμη τις μεγαλειώδεις μάχες που έχει δώσει το εργατικό κίνημα. Μας βάζουν να δουλεύουμε διασπασμένοι και απομονωμένοι, μην τύχει κι ενωθούν τα προβλήματα κι οι φωνές μας. Μας θέλουν μόνους, ανοργάνωτους, αδύναμους. Να νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Όμως εμείς ξέρουμε καλά ότι η δουλειά δεν είναι χάρη, δεν είναι παραχώρηση, δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα ΟΛΩΝ. Κι επειδή ο καθένας μόνο του είναι αδύναμος, οργανωνόμαστε όλοι μαζί. Μέσα από επιτροπές και πρωτοβουλίες να παλέψουμε για όλα όσα μας ανήκουν. Να βαδίσουμε το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης, να κερδίσουμε το μέλλον μας.
Είμαστε εμείς που δουλεύουμε απλήρωτοι, με μισθούς πείνας, χωρίς άδειες, χωρίς ασφάλιση, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, με πληθώρα εργατικών ατυχημάτων. Είμαστε 5μηνοι συμβασιούχοι σε δήμους, ΜΚΟ και υπηρεσίες, που όταν μιλάμε για υποχρεώσεις, είναι τα αφεντικά μας κι εμείς εργαζόμενοι, όταν μιλάμε για δικαιώματα ψάχνουν που να μας παραπέμψουν κι εμείς ωφελούμενοι. Είμαστε εμείς, που η μακροχρόνια ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση μας ανάγκασε να υπογράψουμε συμβάσεις σκλαβιάς, που δεν αναγνωρίζουν κανένα εργασιακό δικαίωμα.όταν αναγνωρίζουν κανένα εργασιακό δικαίωμα.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ - ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥΣ
12 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
• Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.
• πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
• Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.
• Ίσα δικαιώματα με τους εργαζόμενους των φορέων όπου εργαζόμαστε.
Ταξική Πορεία
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου