Αναπληρωτές:οι συνάδελφοι δίχως πρόσωπο;;;

Από την αρχή της συμμετοχής μας στο Δ.Σ της Α' ΕΛΜΕ Δυτ,Αττικής,σαν Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κάναμε την πρόταση να ασχοληθεί η ΕΛΜΕ ιδιαιτέρως με το ζήτημα των διαθέσιμων που τότε βρίσκονταν σε εκκρεμότητα και με το ζήτημα των αναπληρωτών ,σε μια προσπάθεια να προσεγγίσει τα προβλήματά τους και να τους εντάξει στο σωματείο(πρωτη συνεδριαση νεοεκλεγμένου Δ.Σ,Νοέμβριος 2014)
Στη συνέχεια και διαρκώς σε κάθε συνεδρίαση βάζαμε αυτό το θέμα.Δυστυχώς,οι δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει τα μέλη του Δ.Σ δεν προχώρησαν σε υλοποίηση της πρότασης.Φθάσαμε λίγες μέρες πριν το συνέδριο ,λίγες μέρες πριν την απόλυση των συναδέλφων μας αναπληρωτών,να τους καλούμε σε σύσκεψη για συντονισμό,που έβαζε ένα πλαίσιο που συμπεριλάμβανε όλα τα πάγια αιτήματα της εκπαίδευσης,όπως μπορεί να τα αντιλαμβάνεται ο καθείς.Φυσικά,οι αναπληρωτές δεν ανταποκρίθηκαν,παρά μόνο ένας.Στην ένσταση μας για τη χαρταπιά των αιτημάτων που δεν απαντά στο πρόβλημα των αναπληρωτών που θα έπρεπε να κινηθούν με αποκλειστικά ένα αίτημα,κι αυτό ηταν Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί όλων των αναπληρωτών, σηκώθηκε θυελλα αντιδράσεων απο τα υπόλοιπα μέλη.
Ο συντονισμός ήταν μόνο στα χαρτια και το κάλεσμα στο υπουργείο παιδείας που συνεδρίαζε για τους διορισμούς,ήταν η παρουσία τριών ατόμων,συμπεριλαμβανομένης και εμένα της ίδιας.Μια φαιδρή παρέμβαση σε μια σύσκεψη,που απαιτούσε να μας δεχτεί οπωσδήποτε ο υπουργός.στην επερχόμενη Σαββατιάτικη(ναι,μάλιστα) συγκέντρωση.Αν δεν γίνονταν όλα αυτα για τα μάτια του κόσμου των αναπληρωτών,εμπρός στις εκλογές του συνεδρίου της ΟΛΜΕ,γιατί άλλο να γίνονταν;
Επειδή όμως,για μας το θέμα εξακολουθεί να είναι μείζoνος σημασίας,επαναφέραμε το ζήτημα,πριν λήξει η θητεία του Δ.Σ.Για να μην ξεχαστεί,να μη μείνει στις καλένδες.Γιατί οι αναπληρωτές που αποτελούν σήμερα ένα συνεχώς αυξανόμενο κομμάτι της εκπαίδευσης που πλήττεται περισσότερο απο τον εργασιακό μεσαίωνα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν,οφείλουμε να το φέρουμε στις συλλογικές διαδικασίες,στο σωματείο.Οφείλουμε να αφουγκραστούμε τα ζητήματα τους και να προσπαθήσουμε να σταθούμε δίπλα τους μα  και να μπούμε μπροστά στις διεκδικήσεις τους,να τους υπερασπιστουμε στις εκάστοτε αυθαιρεσίες της διοίκησης.
Εφθασε σήμερα μια επίσκεψη στο ειδικό σχολείο,ενα σχολείο που καλύπτεται κατά κύριο λόγο από αναπληρωτές)για να επιβεβαιώσει όλα ετούτα με τον πιο σαφή τρόπο.Οι συνάδελφοι πνίγονται απο τα αναρίθμητα προβλήματα και αισθάνονται ξεκομμένοι από τον κλάδο,Οταν είσαι αναγκασμένος να δουλεύεις κάθε μέρα υπογράφοντας παρουσιολόγιο,οταν το δικαίωμα σου να αρρωστήσεις,να εγκυμονείς,να γίνεσαι γονιός,να συνδικαλίζεσαι,να πληρώνεσαι κανονικά,να εξελίσσεσαι,να μην αποδέχεσαι την αξιολόγηση,να επιθυμείς να προγραμματίσεις κάπως τη  ζωή σου σε μια βάση,να μην εξαρτάται το δικαίωμα σου στη δουλειά από προγράμματα χ ή ψ,που την επόμενη δεν υπάρχουν,να κατοχυρώνεις την προυπηρεσία,να έχεις μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα,με συλλογικές συμβάσεις,με δικαίωμα λήψης ταμείου ανεργίας μετά την απόλυση ,σίγουρα σε δυσκολεύει πολύ να σκεφτείς το ασφαλιστικό,το συνταξιοδοτικό,το αντιμνημονιακό.Παρόλο που η κίνηση ενάντια σε όλα αυτα τα βάρβαρα μέτρα είναι αυτή που θα δώσει την απάντηση στο πρόβλημα και της αδιοριστίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Εχουμε υποχρέωση σαν συνδικαλιστικό κίνημα,σας εργαζόμενοι,να σταθούμε δίπλα στα προβλήματα των συναδέλφων μας αναπληρωτών και να κάνουμε ό,τι περνάει απο το χέρι μας για να τους εντάξουμε στη συλλογική δράση.Με προσωπικές επαφές(να μην είναι οι συνάδελφοι χωρίς πρόσωπο) συζητήσεις και με αίτημα για μαζικούς διορισμούς όλων των αναπληρωτών.οφείλουμε να συγκροτήσουμε την κοινή μας πάλη,που είναι άλλωστε άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάλη για να εμποδίσουμε τα όποια σχέδια για άρση της μονιμότητας
Ουρανία Σταυρακάκη
μελος των Αγωνιστικών Κινήσεων  Εκπαιδευτικών