Να θυμηθούμε του καθηγητές της Ιταλικής γλώσσας! Να απαιτήσουμε την αποκατάστασή τους στο σχολείο.

Να θυμηθούμε του καθηγητές της Ιταλικής γλώσσας!

Να απαιτήσουμε την αποκατάστασή τους στο σχολείο.

Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα όλων μας στη Μόνιμη και Σταθερή Δουλειά!

Όταν τον Ιούλιο του 2013 η κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην κατάργηση μιας σειράς ειδικοτήτων της τεχνικής εκπαίδευσης θέτοντας σε διαθεσιμότητα τους καθηγητές που δίδασκαν τα αντίστοιχα μαθήματα, οι 31 μόνιμες καθηγήτριες των ιταλικών επιλέχτηκαν να συμπληρώσουν το νούμερο των 2500 υπό απόλυση εκπαιδευτικών που απαιτούσε η τρόικα.

Στη συνέχεια οι συνάδελφοι αυτοί εξαιρέθηκαν απ’ τη διαθεσιμότητα αλλά εξακολουθούν να παραμένουν στο κενό, αφού η ιταλική γλώσσα έχει αφαιρεθεί απ’ το Ωρολόγιο Πρόγραμμα Γυμνασίων – Λυκείων. Για δυο χρόνια (2013- 2015) οι συνάδερφοι δίδασκαν τους ελάχιστους εναπομείναντες μαθητές παλιότερων χρόνων που είχαν επιλέξει ιταλικά, με την αποφοίτηση όμως και των τελευταίων και αφού έχει εξαιρεθεί η ιταλική από επιλογή των μαθητών, οι συνάδερφοι έχουν απομείνει χωρίς διδακτικό αντικείμενο. Μάλιστα, σε αντίθεση με τους άλλους ξενόγλωσσους καθηγητές, έχουν αποκλειστεί από τη διδασκαλία άλλων μαθημάτων ως δεύτερη ανάθεση (πχ ιστορία). Έτσι πηγαινοέρχονται καθημερινά στα σχολεία τους (προσωρινή τοποθέτηση), εκτελώντας στην καλύτερη των περιπτώσεων χρέη γραμματέα.

Σήμερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, ενώ έχει αποκαταστήσει όλες τις καταργημένες ειδικότητες και οι συνάδελφοι της διαθεσιμότητας δικαίως έχουν επανέρθει στα διδακτικά τους καθήκοντα, εξακολουθεί να κρατά σε ομηρία τους καθηγητές της ιταλικής.

Ο κλάδος των ιταλικών είναι ένας μικρός κλάδος, γι’ αυτό και πιο ευάλωτος. Τα ιταλικά άρχισαν να διδάσκονται πιλοτικά απ’ το 2005 και το 2008 διεξήχθη ΑΣΕΠ για την πρόσληψη εκπαιδευτικών ΠΕ34. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 31 μόνιμοι καθηγητές, ενώ κατά το παρελθόν είχαν ασχοληθεί πάνω από 300 με 350 αναπληρωτές και ωρομίσθιοι σε 650 σχολεία όλης της χώρας.

Η αφαίρεση της ιταλικής γλώσσας απ’ το πρόγραμμα μαθημάτων του σχολείου σημαίνει πρώτα απ’ όλα συρρίκνωση εργασιακών θέσεων. Κάποιοι συνάδερφοι κινδυνεύουν κάθε στιγμή να απολυθούν, οι αναπληρωτές –ωρομίσθιοι καθηγητές ιταλικών έχουν οριστικά απολυθεί, ενώ για τους απόφοιτους των ιταλικών τμημάτων του ΑΠΘ και του ΕΚΠΑ χάνεται οριστικά η όποια μικρή επαγγελματική προοπτική.

Η περίπτωση των ιταλικών είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να δημιουργεί με τεχνητό τρόπο πλεονάσματα προσωπικού, δεξαμενές πρόσφορων για απόλυση υπαλλήλων.

Όπως και για τους υπόλοιπους διαθέσιμους θα ξαναπούμε: είναι αναφαίρετο το δικαίωμα όλων μας στη Μόνιμη και Σταθερή Δουλειά. Η απόλυση έστω κι ενός συναδέρφου μας αφορά όλους. Θα λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος για την κατάργηση της μονιμότητας και την απελευθέρωση των απολύσεων όλων μας. Το παράδειγμα του ιδιωτικού τομέα βρίσκεται δίπλα μας.

Και είναι απαράδεχτη η στάση της ηγεσίας της ΟΛΜΕ που έχει επιδείξει απίστευτη ολιγωρία, αδιαφορία και γι’ αυτό το θέμα. (Τελευταία σχετική ανακοίνωσή της στις 13 Φλεβάρη 2015).

Απαιτούμε επαναφορά της ιταλικής ως επιλεγόμενης β’ ξένης γλώσσας στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα Γυμνασίων – Λυκείων, ισόνομα και ισότιμα με τις άλλες ξένες γλώσσες.

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους

Μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών, ώστε να καλυφθούν όλες οι εκπαιδευτικές ανάγκες.

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών