Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας …για να μας θεωρούν συνεχώς «ανεπαρκείς»…!

Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας

…για να μας θεωρούν συνεχώς «ανεπαρκείς»…!

Τί γίνεται…

Aλλαγές στην ισχύουσα νομοθεσία για το ζήτημα της παιδαγωγικής επάρκειας προωθεί το υπουργείο Παιδείας. Σε συνεργασία με τα τμήματα που τα αφορά το ζήτημα (δηλαδή αυτά των οποίων οι απόφοιτοι έχουν την δυνατότητα να δώσουν ΑΣΕΠ για την δευτεροβάθμια) έχουν ανακοινωθεί έως τώρα 12 υπουργικές αποφάσεις για το ζήτημα. Αυτό που συνοπτικά βγαίνει σαν κατεύθυνση είναι ότι για να μπορέσει ένας φοιτητής τέτοιου τμήματος να έχει κατοχυρωμένη την διδακτική επάρκεια θα πρέπει να παρακολουθήσει «ένα ειδικό πρόγραμμα σπουδών διάρκειας τουλάχιστον ενός εξαμήνου». Αυτό θα ισχύσει για τους φοιτητές που έχουν μπει στα τμήματα το έτος 2013-2014 και θα είναι προϋπόθεση για να μπορούν να διδάξουν. Για όλους τους υπόλοιπους (απόφοιτους ή εισαχθέντες πριν το 2013) τους «δίνεται» η «ευκαιρία(!!)» να δώσουν τον επόμενο ΑΣΕΠ και έπειτα θα χρειαστεί να κάνουν κάποιο σεμινάριο προκειμένου να την αποκτήσουν. Όλα αυτά στο όνομα της «αναβάθμισης των πτυχίων των καθηγητικών σχολών».

Τί θα σημαίνει αυτό…

Φυσικά αυτό δεν γίνεται ούτε για να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες το πτυχίο ούτε για να προσφέρουν περισσότερα δικαιώματα στους απόφοιτους των σχολών, όπως προκλητικά θέλουν να προβάλουν. Γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Το πτυχίο από ενιαίο που ήταν, διασπάται (σε αυτούς που «επιλέγουν» να γίνουν καθηγητές και στους υπόλοιπους) και κατά συνέπεια τα όποια επαγγελματικά δικαιώματα που αυτό κατοχύρωνε καταργούνται! Γιατί ενώ μέχρι τώρα το πτυχίο μας, μας έδινε την δυνατότητα να διδάξουμε, αυτό έρχεται τώρα να αναιρεθεί, και μπαίνει η προϋπόθεση της απόκτησης του Πιστοποιητικού της Διδακτικής και Παιδαγωγικής Επάρκειας. Ένα επιπλέον χαρτί δηλαδή που πρέπει να έχεις για να μπορείς να διδάξεις. Και αυτό φυσικά σε ένα εργασιακό περιβάλλον πολύ συγκεκριμένο: με σχολεία να υπολειτουργούν και να κλείνουν από ελλείψεις καθηγητών, με τον ΑΣΕΠ να έχει να γίνει από το 2008 και με τα Μνημόνια να επιβάλλουν μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα.

Τί θέλουν να κάνουν…

Σε αυτήν την πραγματικότητα της κατάργησης όλων των λαϊκών και δημοκρατικών δικαιωμάτων εντάσσεται και αυτή η απόφαση. Δεν μπορούν να προχωρήσουν και να υλοποιήσουν την αξιολόγηση και κατά συνέπεια τις απολύσεις των καθηγητών και παράλληλα να δίνουν με ένα πτυχίο την δυνατότητα σε ένα απόφοιτο να διεκδικεί πρόσληψη και δουλειά. Δεν μπορούν να έχουν μια εργαζόμενη νεολαία να ζει μέσα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, να την χαρακτηρίζουν «άχρηστη» και υπεύθυνη την ίδια για την ανεργία και την κατάστασή της και να μην θέλουν να μας εντάξουν ακόμα περισσότερο σε αυτό το λούκι. Γιατί αυτό είναι η λεγόμενη «δια βίου μάθηση», στην οποία εντάσσεται και η διδακτική επάρκεια. Πώς το δικαίωμα που πρέπει να έχει κάποιος στην δουλειά, θα έχω την δυνατότητα να το αμφισβητώ? Πώς την απόλυση θα μπορέσω να την ρίξω στην πλάτη του? («δεν είσαι επαρκής», «δεν προσαρμόζεσαι στα σύγχρονα εργασιακά και γνωστικά δεδομένα»). Για αυτό και τα διάφορα σεμινάρια κατάρτισης και επανακατάρτισης (επί πληρωμή πάντα).

Για να φτιάξουν μια νεολαία που θα την έχουν του χεριού τους, χωρίς δικαιώματα, μόνη απέναντι στο κάθε αφεντικό. Που θα τρέχει συνεχώς να μαζέψει χαρτιά και μπόνους για να ξαναζήσει μες στην αβεβαιότητα. Γιατί και ο ΑΣΕΠ, όταν πρωτοέγινε το 1998, δεν καθιερώθηκε για να «ελέγχει» τις γνώσεις των καθηγητών που θα πήγαιναν στα σχολεία αλλά να αφαιρέσει το δικαίωμα στην δουλειά από χιλιάδες πτυχιούχους. Και αυτό είναι ολοφάνερο σήμερα. Χιλιάδες οι επιτυχόντες, ελάχιστες οι προσλήψεις. Και όχι λόγω επάρκειας στα σχολεία (πράγμα το οποίο μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας ρίχνοντας μια ματιά γύρω του, και όχι μόνο στην επαρχεία αλλά και στα αστικά κέντρα) αλλά λόγω ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ για την κατάργηση του δικαιώματος στην μόνιμη δουλειά, όχι μόνο στο δημόσιο –όπως θέλουν να το παρουσιάσουν- αλλά στο σύνολο των εργαζομένων.

Δεν θα ‘ναι λοιπόν μόνο το Πιστοποιητικό Διδακτικής Επάρκειας αυτό που θα μας ζητάνε, όσο και αν θέλουν να προβάλλουν τώρα ότι θα είναι εύκολο και απλό να το αποκτήσουν όλοι. Γιατί όσο δεν αντιδρούμε θα ζητάνε και άλλα και ακόμα περισσότερα. Και όχι γιατί μας θέλουν «έξυπνους και μορφωμένους». Όχι γιατί θέλουν να προκόψουμε και να προσφέρουμε. Όχι γιατί αναζητάνε μόνο τους άξιους και τους καλούς και οι υπόλοιποι είναι για τα σκουπίδια. Γιατί πόσους ξέρουμε? Φίλους, γνωστούς, συγγενείς, και τόσους άλλους που μάζεψαν τόσα χαρτιά (μεταπτυχιακά, διδακτορικά κτλ) και πάλι ΤΙΠΟΤΑ! Σε καφετέριες ανασφάλιστοι και με ιδιαίτερα βγάζουν το χαρτζιλίκι τους. Δεν είναι λοιπόν αυτό που διακυβεύεται το ζήτημα των γνώσεων που θα έπρεπε να κατέχουμε. Ούτε τους έκοψε κανένας κρύος ιδρώτας να γίνουμε καλύτεροι καθηγητές και να γνωρίζουμε «παιδική ψυχολογία». Οι ίδιοι που τσακίζουν την ψυχολογία των μαθητών με τις πανελλήνιες και την εντατικοποίηση στα σχολεία. Δεν είναι λοιπόν ζήτημα ατομικής προσπάθειας και επιλογής όπως θέλουν να προβάλλεται. Γιατί όλους ενιαία μας πλήττει αυτή η πολιτική. Για αυτό δεν μπορούμε να αποδεχτούμε αυτό που γίνεται σαν κάτι το αντικειμενικό και φυσιολογικό και να χωρίζουμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας, σε αυτούς που τους πιάνει και στους άλλους, σε αυτούς που θα επιλέξουν την διδασκαλία και στους υπόλοιπους (λες και υπάρχουν πολλές άλλες επιλογές) κ.ο.κ. Γιατί στην τελική δεν έχουμε και τίποτα να χωρίσουμε και να ανταγωνιστούμε με τον διπλανό μας. Γιατί αυτή πολιτική μας έχει όλους στο στόχαστρο: τους φοιτητές και τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους μαθητές, τους συνταξιούχους και τους απολυμένους. Όλο τον λαό. Θέλουν να μας βαφτίσουν άχρηστους, τεμπέληδες και ανεπαρκείς.

Για μας…

• Για μας το πτυχίο μας πρέπει να έχει επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Για να μπορούμε παίρνοντάς το να έχουμε δυνατότητα να ψάχνουμε για δουλειά και να μην μας τρέχουν στα διάφορα σεμινάρια κατάρτισης.
• Για μας το πτυχίο μας πρέπει να είναι ενιαίο. Να μην διασπώνται οι απόφοιτοι σε πολλές ταχύτητες, για να μην αντιμετωπίζουμε ατομικά τον εργοδότη.
• Για μας αυτό το μέτρο δεν έρχεται μόνο του. Προγράμματα σπουδών αλλάζουν σε όλους τις σχολές πανελλαδικά και σπάνε τις σπουδές σε κύκλους, διαλύουν τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα, εντατικοποιούν την φοιτητική καθημερινότητα. Όλα αυτά μαζί με την κατάργηση των δωρεάν παροχών (σίτιση, στέγαση κτλ) αποτελούν όλους τους αντιδραστικούς νόμους που ψηφίζονταν τόσα χρόνια για την εκπαίδευση. Που θέλουν να ξεφορτωθούν τους πολλούς φοιτητές και απόφοιτους (μιας και δεν έχουν τίποτα να μας προσφέρουν). Που θέλουν σχολές για λίγους και απόφοιτους χωρίς δικαιώματα.
• Μα ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ για μας τα δικαιώματα που θα έχουμε, η ζωή που θα ζήσουμε είναι ζήτημα της δικής μας πάλης. Που δεν μπορούμε να το αφήσουμε σε κανένα για να μας το λύσει. Για αυτό και χρειαζόμαστε και τον Σύλλογο μας και την Γενική του Συνέλευση. Για να μπορέσουμε να συζητήσουμε και να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας. Και αυτό πρέπει να κάνουμε και με το Πιστοποιητικό της Διδακτικής Επάρκειας. Να μιλήσουμε με τους συναδέλφους μας. Να παλέψουμε για να μην διαλυθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα του πτυχίου μας. Και αυτό να το κάνουμε και με τους υπόλοιπους φοιτητές των σχολών που τους πλήττει το μέτρο. Και αυτό να ανοίξει τον δρόμο για να μάθομε να παλεύουμε, να διεκδικούμε, να νικάμε
• ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ!

ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΝΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ.

ΠΤΥΧΊΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ