Μια προσπάθεια για επιτροπή αγώνα καθηγητών Δυτικής Αττικής

Είναι μια ερώτηση που σχεδόν όλοι έχουμε κάνει: Γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά; Πώς εξηγείται η κινηματική απραξία τα τελευταία 2 χρόνια; Γιατί αυτή η κραυγαλέα απουσία μαζικής αντίδρασης της εργατικής τάξης, των εργαζόμενων που ζουν σε συνθήκες μισθωτής έως άμισθης σκλαβιάς, που απολύονται ή είναι απολυμένοι; Γιατί δεν αντιδρά η νεολαία που διώχνεται μαζικά από το «Νέο Λύκειο», που διαγράφεται κατά χιλιάδες από τα Πανεπιστήμια και «πουλιέται, αγοράζεται και ενοικιάζεται» στα σύγχρονα «καινοτόμα» σκλαβοπάζαρα; Το ερώτημα αφορά συνολικά το λαό μιας χώρας στην οποία εξελίσσεται μια ακραία καταλήστευση και εκμετάλλευση του πλούτου και της εργασίας από τους ιμπεριαλιστές «δανειστές» ΕΕ-ΔΝΤ και των διεθνών «οικονομικών οίκων». Διαδικασία που μια κυβέρνηση επιστατών, η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ βαφτίζει «έξοδος από τα μνημόνια». «Λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς;», θα μπορούσε να είναι το σύντομο ερώτημα. Κι ας αποδείχθηκε στο παρελθόν ότι αυτός ο λαός αντέδρασε, μαζικά, αυθόρμητα και ανοργάνωτα (γι

Η υπόθεση των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων μας αφορά ΟΛΟΥΣ! Αγώνας τώρα για δουλειά – σπουδές - ελευθερίες Οριακή έχει γίνει η κατάσταση με τους πάνω από 1700 εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Θυμίζουμε ότι εκτός από τους παραπάνω, 90 ακόμα έχουν πάψει εντελώς να μισθοδοτούνται (το κράτος τους θεωρεί ουσιαστικά απολυμένους) ενώ 180 έχουν απορροφηθεί σε γυμνάσια – λύκεια με βάση το δεύτερο πτυχίο που είχαν. Θυμίζουμε ακόμα ότι πολλές εκατοντάδες ακόμα έχουν υποχρεωτικά μεταταγεί ως διοικητικοί κάτω από το καθεστώς της «κινητικότητας» και ότι οι συνάδελφοι που πετάχτηκαν έξω από τη δουλειά τους είναι περίπου 2.200. Εχουν περάσει ήδη δεκαπέντε μήνες διαθεσιμότητας. Από τη στιγμή της λήξης της απεργίας της ΟΛΜΕ το Σεπτέμβρη του 2013, οι συνάδελφοι αυτοί έχουν γίνει αντικείμενο εκτεταμένου εμπαιγμού από τα υπουργεία . Στην αρχή ο πρώην υπουργός Αρβανιτόπουλος διαλαλούσε στα κανάλια ότι « οι διαθέσιμοι τοποθετήθηκαν ήδη σε άλλες θέσεις και

Α γωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών Εκλογές για τα Α/Κ-ΠΥΣ(Π-Δ)Ε : «Αξιοποίηση δυνατοτήτων» ή υποταγή στην πολιτική του συστήματος και αποπροσανατολισμός; Κάλεσμα προς τον κόσμο του ΑΓΩΝΑ: ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ Συμμετοχή στα Σωματεία και συγκρότηση του αγώνα για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής 1. Η συγκρότηση θεσμών συνδιοίκησης-συνδιαχείρισης δεν είναι εκπαιδευτικό φαινόμενο ούτε καν ελλαδικό. Αποτέλεσε μια ευρύτερη επιλογή της αστικής τάξης που απέβλεπε στην εμπέδωση της ταξικής «ειρήνης» , (δηλ. της συνδιαλλαγής με το σύστημα και του αφοπλισμού του διεκδικητικού κινήματος των εργαζομένων) μέσα από την διαμόρφωση θεσμών και μηχανισμών που θα λειτουργούσαν ως χώρος ανάπτυξης μιας εργατικής αριστοκρατίας . Έτσι –τάχα μου- οι εργαζόμενοι θα συμμετείχαν μέσω των «αντιπροσώπων» τους και θα είχαν –λέει- λόγο στη διοίκηση των επιχειρήσεων. Αυτή η αριστοκρατία θα προσέφερε χρήσιμες υπηρεσίες στην καθυπόταξη τω

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ- ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Διανύουμε τον 16 ο μήνα από τη στιγμή που πάνω από 1700 εκπαιδευτικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Διάστημα κατά το οποίο κυβέρνηση και υπουργοί παιδείας (παρά τις αλλαγές στα πρόσωπα) συνεχίζουν την κοροϊδία, με υποσχέσεις και αναιρέσεις, με λίστες που δημοσιοποιούνται και ανακαλούνται, με άκαρπες συναντήσεις και ραντεβού. Δίνουν την εντύπωση μιας πολιτικής ηγεσίας που δεν ξέρει τι ακριβώς κάνει. Μήπως η κυβέρνηση είναι ανίκανη; Κάθε άλλο! Στρατηγικός στόχος για την κυβέρνηση, την τρόικα, το ΔΝΤ, την ΕΕ και το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, αποτελούν οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Γιατί αποτελεί ευθύ και οριστικό χτύπημα του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Χτύπημα που συμπαρασύρει προς τα κάτω, θα αποθρασύνει την κατάσταση και στον ιδιωτικό τομέα.(πρβ απελευθέρωση των απολύσεων). Έστω κι ένας εργαζόμενος αν απολυθεί στο δημόσιο, δημιουργείται προηγούμενο, τετελεσμένο για οριστική κατάργηση της μονιμότητας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Υπουργός Παιδείας: Μια δήλωση που πάει πολύ βαθιά στο παρελθόν.  ζω Όχι στην περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών! Όχι στη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής ! Η δήλωση του Υπουργού Παιδείας Λοβέρδου με αφορμή το φασιστικό ψηφοδέλτιο στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια στη Θεσσαλονίκη μόνο ανησυχία και αύξηση των αγωνιστικών αντανακλαστικών του κλάδου των εκπαιδευτικών μπορεί να προκαλέσει. Καταγγέλλοντας τα «κομμουνιστικά ψηφοδέλτια» σε αντιπαραβολή με αυτό που έγινε στη Θεσσαλονίκη έκανε τη μεγάλη δήλωση ότι «κακώς δεν επιβάλλαμε το ενιαίο ψηφοδέλτιο»! Με αυτή του τη δήλωση ο Υπουργός ουσιαστικά προαναγγέλλει κρατικές και κυβερνητικές παρεμβάσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, ασφυκτικό περιορισμό της ελευθερίας σκέψης , έκφρασης και δράσης στα σχολεία που οδηγούν σε σοβαρή περιστολή των κατακτημένων δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών.  Αποδεικνύεται ακόμα ότι η δράση των φασιστικών ομάδων αξιοποιείται περίφημα από την κυβέρνηση για να επ

και τώρα τι λέμε και κύρια τι κάνουμε; ερωτήματα προς τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς του Αλέξη Φυτσιλή-καθηγητή Θα συζητάμε στα σχολεία οτιδήποτε ανόητο ή «χαλαρό», σαν αγχολυτικό, χωρίς να ανοίγουμε συζήτηση για τα ζητήματα που μας απασχολούν, αυτά που πασχίζουμε να απωθήσουμε από τη σκέψη μας και κατ’ επέκταση από τις κουβέντες μας; Θα  παρατηρούμε την «οδύσσεια» των συναδέλφων μας σε διαθεσιμότητα να πασχίζουν ουσιαστικά μόνοι τους να αποφύγουν την απόλυση που έρχεται; Θα περιμένουμε το σχολικό σύμβουλο και το διευθυντή να μας αξιολογήσουν για να απεγκλωβιστούμε(;;) από τη φτώχεια του μισθού μας; Θα ξανακάνουμε εκθέσεις αυτοαξιολόγησης –«άλλωστε δεν πάθαμε(;) και τίποτα» - αποδεχόμενοι την ενοχή μας για τη κατάσταση στο δημόσιο σχολείο; Και όλα τα παραπάνω κάτω από τη γενική εποπτεία των εξωτερικών αξιολογητών που συγκροτούνται τις μέρες αυτές σε κάθε περιοχή;  Τρεις συνιστώσες για να παράξουν τη συνισταμένη της πειθάρχησης, υποταγής του κλάδου, τις νέες δεξαμενές απολύ