Αναγωγές

 Πριν από ένα χρόνο περίπου,οι καθηγητές αποφάσισαν να ψηφίσουν ΝΑΙ στην απεργία μέσα στις εξετάσεις,συνειδητοποιώντας πλήρως το μέγεθος της επίθεσης που έρχεται.Με το χαρτί της επιστράτευσης στο χέρι,κατακλύσανε τις γενικές συνελεύσεις,αρνούμενοι την καταστολή που τους επέβαλε η κυβέρνηση.Κάποιοι,ερμήνευσαν από τη δική τους πολιτική αδυναμία την ετυμηγορία του κλάδου,λέγοντας πως δεν το εννοούσαν,δεν θα ακολουθούσαν,πως απαιτούνταν "όροι και προϋποθέσεις" .Κι έτσι,πήραν την πολιτική ευθύνη να κάνουν το 92% ΝΑΙ στην απεργία,ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ!!Άλλωστε ποιος χρεώνεται πολιτική ευθύνη σε αυτό τον τόπο;(νομίζουν!!)
Ενα χρόνο μετά,οι εργαζόμενοι της Βραζιλίας,χωρίς να υπολογίζουν καμιά επιστράτευση,καμιά εντολή,καμιά καταστολή ,κανένα Βραζιλιάνικο παπαγαλάκι-δημοσιογράφο,πως αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας,πως δεν υπολογίζουν τα οφέλη μιας τέτοιας διοργάνωσης,απήργησαν μαζικά.κατέκλυσαν τους δρόμους της χώρας τους,κόντραραν την κυβερνητική-κρατική λογική,και βροντοφώναξαν ΟΧΙ στη διοργάνωση του μουντιάλ που εξαθλιώνει τη χώρα τους.Βλέπεις,αυτοί έμαθαν από τους αγώνες τους πριν λίγο καιρό,πως τα συμφέροντα τους δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του κεφαλαίου.Δε αισθάνθηκαν εθνικά υπερήφανοι για τις φιέστες που θα πληρώνουν ακόμα και τα δισέγγονα τους .Αισθάνθηκαν ότι το δίκιο του αγώνα,δεν χωράει στις στημένες γιορτές του ποδοσφαίρου,που ο Βραζιλιάνικος λαός δε μπορεί ούτε καν να πλησιάσει.
Χάραξαν τη δική τους πορεία και αποφάσισαν πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ακουστεί δυνατά η φωνή τους.
Και ακούστηκε!!Ακούστηκε στα πέρατα της γης.Την άκουσα κι εγώ καθώς έσκυβα πάνω από

 τους μαθητές μου που δίνουν εξετάσεις για να επιβιώσουν στο ταξικό τους σχολείο,που δεν χωράμε όλοι!
Μέχρι να ακουστεί η δική μας φωνή!!