Ανταπόκριση από την Ολομέλεια Προέδρων της ΟΛΜΕ

 

Μια ανταπόκριση από την ολομέλεια Προέδρων

Η χθεσινή ολομέλεια ,όπως ήταν αναμενόμενο καμια διαφορά δεν έκανε στην ουσία της απάντησης στην αξιολόγηση.

Οι κυρίαρχες παρατάξεις στην ΟΛΜΕ, φυσικά και είχαν κάνει τους υπολογισμούς τους και ήξεραν ότι το 67% που απαιτούνταν για την κήρυξη της απεργίας-αποχής  δεν θα το έπιαναν όλοι αυτοί που επιθυμούσαν τη συνέχισή της

Οι τοποθετήσεις από πλευράς ΔΑΚΕ ήταν ρεβανσιστικές επικεντρώνοντας στα χαμηλά νούμερα των γενικών συνελεύσεων κι άλλη μια στο νομικό πλαίσιο που καθιστά κάθε κίνηση παράνομη. Είχαν φροντίσει να μας προειδοποιήσουν ότι οποιαδήποτε επαναπροκήρυξη θα κρίνονταν παράνομη. Βασιλικότερη του Βασιλέως η ΟΛΜΕ φρόντιζε να «προστατέψει» τον κλάδο από κακουχίες και αυταπάτες.

Οι ΣΥΝΕΚ ,δια στόματος Μαλαγάρη, το έπαιξαν  θιγμένοι της προηγούμενης συνέλευσης και φρόντισαν να μας υπενθυμίσουν  τους αγώνες που έδωσαν στο πλάι των συναδέλφων σε διαθεσιμότητα, και «θα έπρεπε να ντρέπονται όσοι το ξέχασαν, και μετά απαρίθμησαν το θεάρεστο έργο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.

Πατώντας πάνω στα εξώδικα που κατέθεσαν κάποιες ΕΛΜΕ για τη συνέχιση της απεργίας-αποχής, ειδικά της ΕΛΜΕ Λάρισας, που αναφερόταν στη διευκρίνιση ότι η εξωτερική αξιολόγηση εμποδίζει τις πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών, προσκάλεσε τις Παρεμβάσεις σε συμπόρευση για μια άλλη αξιολόγηση.

Επίσης επικέντρωσε στις αποφάσεις της ΟΛΜΕ για παράσταση έξω από το υπουργείο για τα κενά, που δεν είχε ανταπόκριση ,η μπάλα στην εξέδρα και πρόταση για τριμερή γνωμοδότηση από νομικούς συμβούλους ,ως απάντηση στην αμφισβήτηση των γνωμοδοτήσεων της Παναγοπούλου από πλευράς Παρεμβάσεων. Επίσης πρόταση για ενιαία απάντηση των ομοσπονδιών κα κάλεσμα αγώνων.

Το ΠΑΜΕ ,αφού μίλησε για την αξία του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και τα σημεία που οι υπόλοιποι είχαν παραλείψει ως λόγους εναντίωσης στην αξιολόγηση ,που ήταν η κατηγοριοποίηση ,η αυτονομία των σχολικών μονάδων και η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, κατέληξε ότι δεν έχει κανένα νόημα ο αγώνας για την αξιολόγηση αν δεν τον εντάξουμε στην πάλη ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη, τονίζοντας φυσικά, ότι αυτός δεν είναι ένας αγώνας που μπορούν οι εκπαιδευτικοί να δώσουν μόνοι τους ,αλλά όλη η κοινωνία και είναι υπόθεση της εργατικής τάξης.

Για να μην ξεχαστούμε στο μέλλον ,η τοποθέτηση του εκπροσώπου από την ΕΛΜΕ Πειραιά που ανήκει στο ΠΑΜΕ ,ήταν η δήλωση πως τα ενιαία κείμενα είναι αποδοχή της αξιολόγησης.

Οι Παρεμβάσεις στις τοποθετήσεις τους επικέντρωσαν στην αναγκαιότητα συνέχισης της απεργίας αποχής με κάθε μέσο, παραλείποντας να μας πουν την επόμενη μέρα πώς θα εκφραστεί αυτό μέσα στα σχολεία που οι συνάδελφοι εντέλλονται να καταθέσουν προτάσεις .Τόνισαν την αναγκαιότητα συντονισμού των ΕΛΜΕ, και με τη λήξη της διαδικασίας, σε μια σύντομη σύσκεψη επικέντρωσαν στην ανάγκη επαναπροκήρυξης απεργίας-αποχής με κατάθεση εξωδίκων. Μια πρόταση που δεν ήταν ενιαία και που πέντε ΕΛΜΕ είχαν απόφαση για αυτό: Φωκίδα, Σάμος ,Ε Αθήνας ,Γ Θεσσαλονίκης και Α Κυκλάδων.

Το τελικό αποτέλεσμα ηταν 39 υπέρ της συνέχισης,18 με τα κείμενα,13 λευκά

51% υπέρ οι αντιπρόσωποι και 52% οι ΕΛΜΕστην ενδεικτική,

75 ΕΛΜΕ σύνολο.40 υπέρ 22 κατά 53,3 τελικό

Καταθέσαμε στη σύσκεψη τη συνολική  πρόταση μας με τα βήματα άρνησης της αξιολόγησης και την ανάγκη να δώσουμε γραμμή στους συναδέλφους για να στηριχτούν.