Όταν το "μένουμε σπίτι" γίνεται μονιμότητα

Όταν το "μένουμε σπίτι" γίνεται μονιμότητα

Πολύς ντόρος γίνεται το τελευταίο διάστημα για την υπευθυνότητα που πρέπει να δείξουμε όλοι μας για τη μη εξάπλωση του κορωνοϊού. Για τους διάφορους αστούς του ίνσταγραμ αυτό είναι δεδομένο, άραγε όμως πόσο μη υπεύθυνος είναι εκείνος που επιβιώνει από το μεροκάματο και δεν μπορεί να μείνει σπίτι όπως του λένε όλοι οι παράγοντες του συστήματος.

Παρόλα αυτά μας έχουν την λύση για να συμμορφωθούμε! Υπό καθεστώς πανδημίας εργοδότες κλείνουν τις επιχειρήσεις τους και μπορούν να αυθαιρετήσουν όσο θέλουν γιατί τώρα έχουμε και πανδημία! Απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία, διαθεσιμότητες, καθυστερήσεις πληρωμών για το καλό της δημόσιας υγείας!

Υπάρχουν όμως και αυτοί που πρέπει να δουλέψουν όπως για παράδειγμα οι φαρμακοποιοί. Εκεί η υπευθυνότητα παίρνει άλλη διάσταση γιατί ο φαρμακοποιός πάνω από όλα κάνει λειτούργημα! Πρέπει να δουλεύει απλήρωτες υπερωρίες, πρέπει να εξοντώνεται, πρέπει να αρρωσταίνει! Τι και αν μάσκες και αντισηπτικά μέσα είναι σε έλλειψη, τα λίγα που θα βρεθούν, θα πουληθούν χρυσά. Αλλά ακόμα και αν δεν βρεθούν δεν πειράζει, τόσες βιταμίνες πρέπει να ξεπουληθούν! Ωστόσο τόσος κόσμος, για το καλό της δημόσιας υγείας, μένει άνεργος και οι βιταμίνες δεν ξεπουλιούνται.. Σε αυτή την περίπτωση ο φαρμακοποιός μπορεί επιτέλους να ξεκουραστεί. Ο τρόπος; Θα εξαναγκαστεί σε άδεια φυσικά, ακόμα και αν δεν την χρειάζεται ή την αρνείται! Η εργοδοσία κρίνει ότι για την ασφάλεια μας πρέπει να κάτσουμε σπίτι. Η εργοδοσία φοβάται λέει για την υγεία μας. Τι και αν δεν παρέχει γάντια, μάσκες και δεν τηρεί κανένα μέσο προστασίας όσες φορές και αν το ζητήσει ο εργαζόμενος του φαρμακείου, η εργοδοσία είναι πιο έξυπνη και έχει σκαρφιστεί καλύτερη λύση! Άδεια με το ζόρι για να είσαι ασφαλής σπίτι σου. Τελικά το όλοι μαζί θα κάνουμε θυσίες και θα τα καταφέρουμε μεταφράζεται για ακόμα μια φορά ως θυσίες από την πλευρά της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Θυσία του μισθού του, της άδειάς του ή ακόμα και της υγείας του!

Μπροστά στο πρωτόγνωρο καθεστώς πανδημίας, δηλαδή μπροστά στην ανεπάρκεια αυτού του συστήματος να διαχειριστεί έναν ιό, η τρομοκρατία είναι το εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης να περάσει μία σειρά μέτρων-δώρων για την εργοδοσία και ταφόπλακα για κάθε κατάκτησή μας. Να μη δεχτούμε να περάσει!

Εργαζόμενη σε φαρμακείο