Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ… ΤΑΞΙΚΟΣ
Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ… ΤΑΞΙΚΟΣ
Έχει ξεκινήσει μία μεγάλη συζήτηση και κάποιες αναφορές και τοποθετήσεις που προσπαθούν από τη μεριά του κινήματος να δουν και να πάρουν κάποιες θέσεις στο ζήτημα. Αν εξαιρέσουμε τις τοποθετήσεις που απηχούν μικρότερες ή μεγαλύτερες θεωρίες συνομωσίας ή μετασυνομωσίας (ας επιτραπεί ο νεολογισμός), η άποψη δηλαδή που κεντράρει ότι μεγαλοποιούνται κάποια θέματα γύρω από τον ιό, οι υπόλοιπες τοποθετήσεις αναφέρονται (ορθά εν μέρει) στη ζήτημα της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής στην οποία –προφανώς- συμβάλλουν τα μέτρα για τον κορωνοϊό. Ως ιδανική ευκαιρία για την δικτατορία του κεφαλαίου.
Όμως υπάρχει η ανάγκη γενικότερης τοποθέτησης που να προσπαθεί να δει ταξικά την γενικευμένη επιθετική επέκταση του κορωνοϊού και των μέτρων για την αντιμετώπισή του και ποιες πολιτικές ευνοούνται από αυτή την κατάσταση με πραγματικά ρεαλιστική ματιά.
1. Καταρχήν πρέπει να συμφωνήσουμε στο αν όντως υπάρχει ζήτημα ή αν αυτό είναι μεγεθυμένο ή πολύ περισσότερο κατασκευασμένο. Ζήτημα υπάρχει και αυτό εκδηλώνεται στον πανικό που εκφράζουν οι ιθύνουσες κλίκες του συστήματος.
2. Ο πανικός αυτός είναι υπαρκτός όχι μόνο λόγω της ιδιαιτερότητας του ιού (δεν είναι ο μόνος κορωνοϊός που έχει αντιμετωπίσει η ιατρική ούτε ο τελευταίος, οι κορωνοιοί συνυπάρχουν με τον άνθρωπο). Εννοώ τη γρήγορη εξάπλωση του ή το γεγονός ότι εκτός από πνευμονία προκαλεί και πολυπαραγοντικές βλάβες επιστρατεύοντας και φέρνοντας στα όριά του το σύνολο του ιατρικού και νοσηλευτικού δυναμικού (ας δει κανείς το βίντεο με τον ιταλό γιατρό).
3. Ο πανικός αυτός πολλαπλασιάζεται όμως γιατί οι «πάνω» γνωρίζουν πολύ καλά τι γίνεται «εκεί κάτω». Δηλαδή ότι η στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου στα κοινωνικά δικαιώματα έχει αποδυναμώσει όχι μόνο το ελληνικό, όλα τα συστήματα νοσηλείας – περίθαλψης - υγείας σε όλον τον κόσμο. Πράγμα που εντάθηκε μετά την κρίση του 2008. Εμβληματικά συστήματα υγείας των καπιταλιστικών κρατών όπως της Βρετανίας, των σκανδιναβικών χωρών κλπ έχουν αποδομηθεί και για να χρησιμοποιήσουμε μία χρηματιστηριακή έννοια «απομειωθεί». Ο πανικός για τους γιατρούς και νοσηλευτές που πρέπει να σπεύσουν να δηλώσουν για να απασχοληθούν για δύο χρόνια στα δημόσια νοσοκομεία και τα χειροκροτήματα που εισπράττει ο Κικίλιας από τον Συριζαίο προκάτοχό του (αυτόν που καθιέρωσε το απαράδεκτο καθεστώς των συμβασιούχων γιατρών) είναι απόδειξη της ύπαρξης σοβαρού ζητήματος. Το ιατρικό σύστημα πιάνει τα όριά του γιατί πολύ πιο πριν και για δεκαετίες υπονόμευαν και συρρίκνωναν αυτά τα όρια!
4. Το καπιταλιστικό σύστημα από τη φύση του είναι σοβαρά ελλειπτικό στο να μπορεί να οργανώσει –ακόμα και η χώρα με τον πιο σοβαρό κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό– σε μαζική κλίμακα μία εκστρατεία σαν αυτή που σήμερα επιλέγει. Ο αναρχικός -για την κλασσική μαρξιστική γλώσσα- χαρακτήρας της παραγωγής εκφράζεται παντού και «ανεβαίνει» από την οικονομική βάση σε όλο το θεσμικό, κοινωνικό και κρατικό εποικοδόμημα. Με μιαν έννοια, ακόμα και η χωροταξική διάρθρωση των πόλεων-τεράτων σε συνθήκες εξαθλίωσης και κοινωνικής αποστράγγισης της υπαίθρου, ευνοεί την επέκταση μαζικών ασθενειών. Δηλαδή υπάρχει συνευθύνη του καπιταλιστικού συστήματος πριν την «μαζική ασθένεια», κατά την διάρκειά της και στον τραγικό απολογισμό της και φυσικά την «αξιοποίηση» της (οικονομικά και πολιτικά).
5. Σε αυτή τη βάση το καπιταλιστικό σύστημα (ιδιαίτερα σε μια τέτοια φάση «τυφλής» επίθεσης στα δικαιώματα της εργασίας) αδυνατεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τον παράγοντα «μάζες». Η κατασταλτική πλευρά του συστήματος (πέρα από τους ανομολόγητους στόχους να συνηθίσει ο λαός καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης») αναδεικνύεται και κυριαρχεί σε τέτοιες καταστάσεις. Πρόκειται για τους ίδιους λόγους που ο εργάτης δεν μπορεί να είναι «παραγωγικός» όσο το κεφάλαιο τον θέλει και όσο ο ίδιος θα μπορούσε. Η γενικευμένη δυσπιστία των μαζών απέναντι σε αυτούς που τον κυβερνούν που ακόμη είναι «μάζα» και όχι «μάζες» με ενεργή δηλαδή παρέμβαση στη ζωή και τα δικαιώματά τους, βρίσκεται πίσω τόσο από τον υπερβολικό πανικό, όσο και την εύκολη πίστη σε θεωρίες συνομωσίας ή και σε… κρέμες ή τη γενικότερη απέχθεια στην πολιτική και τις εξηγήσεις της.
Δεν είναι καθόλου άσχετο με το παραπάνω πλαίσιο -εκτός βέβαια από το ότι θα πρέπει να κριτικαριστεί η αντικοινωνική πολιτική της κινέζικης ηγεσίας και να στριμωχτεί πολιτικά από τις ΗΠΑ- η αναφορά των ΝΥ Τimes στο επιτυχημένο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας των «ξυπόλητων γιατρών» της σοσιαλιστικής Κίνας!
6. Ο Πανικός αυτός ολοκληρώνεται από τις επιπτώσεις της επέκτασης του κορωνοϊού στην Οικονομία. Με τη διαφορά ότι οι επιδράσεις του κορωνοϊού δεν θα ήταν τέτοιας έκτασης αν η ίδια η καπιταλιστική οικονομία μετά το 2008 είχε βγει στην από την μηχανική υποστήριξη που της παρείχε αφειδώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα.Συνεπώς όχι κατασκευασμένος ή υπερμεγεθυμένος αλλά προσαρμοσμένος ο πανικός του κορωνοϊού στο σύστημα μέσα στο οποίο αναπτύσσεται. Η ταξικότητα είναι αξεδιάλυτη από την ταξικότητα του… ιού.
Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να παίρνονται μέτρα ατομικής υγιεινής, να υπάρχει στην μικροκλίμακα του καθένα μία υπευθυνότητα όσον αφορά τις επαφές, τον συγχρωτισμό κλπ.;
Κάθε άλλο, αλλά θα πρέπει να καταγγέλλουμε αυτή την όψιμη συμπόνια του συστήματος που έχει διαλύσει δικαιώματα και συστήματα υγείας, που είναι υπεύθυνο για χιλιάδες θανάτων και όχι μόνο ηλικιωμένων (χάπι που μέχρι πρόσφατα λαμβάνονταν μαζικά για στομαχικά προβλήματα κρίθηκε ότι προκαλεί καρκίνο!).
Πρέπει να αποκαλύπτουμε την μεγέθυνση της ατομικής ευθύνης για να μην «κρεσάρει» -όπως στην Ιταλία- το σύστημα υγείας.
Ένα σύστημα που επιδιώκει ισοβιότητα σε μία ζωή δίχως δικαιώματα απειλεί σήμερα με… ισόβια όσους παραβούν τα μέτρα του με βούλα εισαγγελέα!
Να μην μιλήσουμε για τους πολέμους, τα απεμπλουτισμένα ουράνια, τα πυρηνικά, τις μαζική ρύπανση πόλεων και υπαίθρου κλπ. Ακόμα και σε αυτή τη φάση το ζήτημα του κορωνοϊού γίνεται όπλο στα χέρια των ΗΠΑ απέναντι στο ανταγωνισμό τους με την Ευρώπη!
Με αφορμή βέβαια τον κορωνοϊό επαναλαμβάνεται τελευταία μία συζήτηση που ξεκίνησε από τις παρυφές του συστήματος και επεκτάθηκε στις … κορφές του για ένα άλλο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής. Είναι αναγκαία μία τοποθέτηση για αυτή την τάση που τελευταία δείχνει να πριμοδοτείται (πχ Λαγκάρντ) κάτω προφανώς και από την πίεση λαϊκών ξεσηκωμών και εξεγέρσεων. Αν και όταν το σύστημα καταφέρει να περάσει και αυτό τον κάβο πολύ γρήγορα θα ξεχαστούν οι εκκλήσεις για περισσότερους γιατρούς. Θα μείνουν όμως τα μέτρα έκτακτης ανάγκης…
Επίσης πρέπει -ακολουθώντας το… φωτεινό παράδειγμα των NYT- να αναδειχτεί μέσα από την μελέτη του σοσιαλιστικού παραδείγματος (και όχι μόνο στην Κίνα) πως αντιμετωπίστηκαν «τότε» ανάλογα ζητήματα λοιμώξεων, μαζικών εμβολιασμών, μαζικών και χρόνιων ασθενειών. Δες πιο κάτω το κείμενο για τους «ξυπόλητους γιατρούς».
Γιατί το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν μπορεί -και ας διακηρύσσεται εν είδη δημόσιας παραδοχής- να εξασφαλίσει την ισόρροπη ατομική, κοινωνική και σωματική και ψυχική ολόπλευρη ανάπτυξη του ατόμου που είναι ο ορισμός της υγείας. Με τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και την… αρρώστια με την αποτελεσματικότητα ενός συστήματος που έχει αναπτύξει ωστόσο σε τόσο μεγάλο βαθμό τις παραγωγικές δυνάμεις.
Άλλο ένα λοιπόν από τα «θαύματα» του κορωνοϊού είναι ότι μας προσκαλεί σε… ενεργά ιδεολογικά μέτωπα μαζικής απεύθυνσης που πρέπει να ανοιχτούν!
ΔΜ
Στην Ιταλία τους άνω των 75 ετών, στην προηγμένη Βόρεια Ιταλία, (που μέχρι πρόσφατα σχεδόν διεκδικούσε εσωτερικά σύνορα αλλά αυτά σηκώθηκαν αντιστρόφως!) τους βγάζουν από τις εντατικές και τα νοσοκομεία. Πολύ κοντά στο όριο ηλικίας για σύνταξη… Τι λέτε;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου