ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ 16-3-2018

Μαζική συγκέντρωση περίπου χιλίων πεντακοσίων έως δύο χιλιάδων ανθρώπων έγινε σήμερα έξω από το Υπουργείο Παιδείας στην Αθήνα. Η συγκέντρωση ήταν λίγο μαζικότερη από εκείνη της 2 Μάρτη, αλλά με διαφορετική σύνθεση. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί ήταν λιγότεροι, ενώ περισσότεροι ήταν οι φοιτητές αλλά και οι οργανωμένες δυνάμεις.

Από τη μικροφωνική που έλεγχαν από κοινού ΠΑΜΕ και Παρεμβάσεις παρέλασαν δεκάδες στελέχη των δύο παρατάξεων (με την ομπρέλα των σωματείων) επαναλαμβάνοντας τη… γραμμή μερικές δεκάδες φορές για όποιον δεν τη μάθαινε εύκολα.

Προφανής, για κάθε παρόντα εργαζόμενο αλλά και φοιτητή, η απουσία πρότασης κλιμάκωσης και συνέχειας ειδικά από το ΠΑΜΕ. Το οποίο αφού κάλεσε σε… κλιμάκωση μέσω της συμμετοχής σε συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ και τα σωματεία σε… εγρήγορση, θεώρησε ότι έκανε το καθήκον του. Δεν δίστασε να αποφύγει να αρθρώσει όχι μόνο τη λέξη απεργία αλλά ούτε καν τη λέξη συνέλευση.

Από την άλλη, την πρόταση των Παρεμβάσεων που υποτίθεται ότι ήθελε να υπηρετήσει την κλιμάκωση (απεργία ή/και διαδηλώσεις στις 30 Μάρτη), η αλήθεια είναι ότι δεν μπορέσαμε να την κατανοήσουμε. Μια κινητοποίηση την τελευταία μέρα πριν κλείσουν τα σχολεία για Πάσχα δεν ξέρουμε πώς μπορεί να υπηρετήσει μια λογική κλιμάκωσης. Η προβαλλόμενη αιτιολογία ότι τότε θα περνάνε οι αναπληρωτές από την Αθήνα για να πάνε στα μέρη τους, δεν θεωρούμε πως είναι σοβαρή εκτός αν κανείς θεωρεί ότι οι εκπαιδευτικοί της Αττικής δεν αρκούν για μια ικανοποιητική συγκέντρωση. Πάλι καλά τουλάχιστον που οι επόμενες κινητοποιήσεις (και το πανεκπαιδευτικό της 22 Μάρτη) μεταφέρονται στο κέντρο της πόλης.

Πιο χαρακτηριστική βέβαια η στάση των ΟΛΜΕ, ΔΟΕ που την ώρα της συγκέντρωσης συνδιαλέγονταν με τον υπουργό, αλλά η ΔΟΕ κήρυξε… επανάσταση και αποχώρησε πρώτη. Μαζί αποχώρησαν και οι εκπρόσωποι ΠΑΜΕ και Παρεμβάσεων της ΟΛΜΕ, οι οποίοι αν και μέχρι τότε συμμετείχαν στη σεμνή τελετή της προσπάθειας να πείσουν όλοι μαζί τον υπουργό για το δίκαιο των αιτημάτων των συγκεντρωμένων, όταν αποχώρησαν θυμήθηκαν να καταγγείλουν αυτούς που έμειναν.

Την κινητοποίηση την ακολούθησε νέα συνέλευση στο χώρο του υπουργείου, την οποία επέτρεψε η κυβέρνηση κρίνοντας, προφανώς ότι με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγει ατυχήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε κλιμάκωση αλλά και ότι η κατάσταση δεν έχει γίνει ακόμα τόσο ασφυκτικά πιεστική για αυτήν.

Πέρα από τους εντυπωσιασμούς κάποιων ομιλητών (για την «ιστορική στιγμή της κατάληψης του υπουργείου» και για» το εκπαιδευτικό κίνημα που τελευταία μετράει απανωτές νίκες»), η ουσία είχε δύο πλευρές: από τη μία τη διάθεση αρκετού δυναμικού να βρει τρόπους να συνεχίσει τον αγώνα, αλλά και τις δυσκολίες που υπάρχουν.

Στη συνέλευση υπήρχε αμηχανία από τις Παρεμβάσεις, οι οποίες αφού δημιούργησαν το κλίμα όχι της συμβολικής αλλά της πραγματικής κατάληψης του υπουργείου και της μετατροπής του σε κέντρο αγώνα, όταν φάνηκε καθαρά ότι αυτό δεν ήταν εφικτό, ήρθαν αντιμέτωπες με τα αδιέξοδα που οι ίδιες δημιούργησαν. Από την άλλη, το ΠΑΜΕ δεν ήθελε να δεσμευτεί σε τίποτα –όπως ακριβώς στην προηγούμενη συνέλευση.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών αλλά και οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ ΤΕΙ παρεμβήκαμε με πανό και προκήρυξη στην συγκέντρωση και με τοποθετήσεις στη συνέλευση. Αντιταχθήκαμε στον πρώτο προτεινόμενο στόχο της συνέλευσης όπως τέθηκε από στελέχη των Παρεμβάσεων, «να ανέβει αντιπροσωπεία στον Γαβρόγλου και να του ζητήσει να κατέβει στη Συνέλευση για να ακούσει τα αιτήματα του κόσμου». Μετά την παρέμβασή μας, αλλά και την παρέμβαση άλλου αγωνιστή, η ιδέα εγκαταλείφτηκε. Θέσαμε το καθήκον της άμεσης διεξαγωγής συνελεύσεων (τις επόμενες μέρες) και νέας συγκέντρωσης και μιας απεργιακής μορφής την επόμενη βδομάδα. Επίσης, την πραγματοποίηση νέας συνέλευσης στο κέντρο της Αθήνας, ως συνέχεια της σημερινής. Υποστηρίξαμε την αντίληψη ότι κάθε καθυστέρηση στον ορισμό επόμενου βήματος λειτουργεί αποκλιμακωτικά και διαλυτικά.

Η συνέλευση αποφάσισε τελικά να στηρίξει τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στις 22 Μάρτη και στις 30 Μάρτη να γίνουν κεντρικές συγκεντρώσεις και πορείες.

Ανάμεσα σε άλλα, συνθήματα που φωνάχτηκαν από τους εκπαιδευτικούς των ΑΚΕ και τους φοιτητές των ΑΚ ΑΕΙ-ΤΕΙ ήταν:

·         ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ - ΜΟΝΙΜΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

·         ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑ – ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ, ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

·         ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ

·         ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ – ΜΟΝΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

·         ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

·         ΦΟΙΤΗΤΕΣ – ΜΑΘΗΤΕΣ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΜΑΖΙΚΗ

·         ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ – στους ΜΙΣΘΟΥΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ, ΘΥΣΙΑ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΩΜΟ Της ΚΡΙΣΗΣ

·         ΣΤΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ

·         ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

·         ΣΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΤΩΡΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

Π.Χ.