Δικαιώματα και σχολεία στο κρεβάτι του Προκρούστη

Δικαιώματα και σχολεία στο κρεβάτι του Προκρούστη

• Νέες μειώσεις μισθών με το νέο μισθολόγιο από1-1-2016
• Πετσόκομμα μέχρι κατάργηση των συντάξεων φέρνει το νέο ασφαλιστικό
• Περίθαλψη ανύπαρκτη
• Επερχόμενη κινητικότητα-αξιολόγηση με κριτήριο –ανάμεσα στα άλλα- το ποιοι δουλεύουν τσάμπα
• Σχολεία μισοδιαλυμένα, με κενά εκπαιδευτικών και συμπτύξεις τμημάτων, με καθηγητές λάστιχο σε 2-3 και 4 σχολεία. Ξαναμπήκε στο τραπέζι (του «διαλόγου» μην ξεχνάμε και τα «δημοκρατικά» κόλπα) και η αύξηση του ωραρίου.
• Εργασιακή γαλέρα για τους αναπληρωτές που αναζητούν μέχρι και το πώς θα σιτιστούν
• Δίκες-καταδίκες, σωματείων και αγωνιστών και στα σκαριά νέος αντισυνδικαλιστικός νόμος.
• Φοροληστεία και κατασχέσεις σπιτιών… οι τελευταίες επιτυχίες της διαπραγμάτευσης.

«Ανήκουμε» …στη βαρβαρότητα!

Με δύο λόγια η πολιτική των Μνημονίων, η ισοπέδωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και κάθε κοινωνικής κατάκτησης, η εργασιακή βαρβαρότητα, η εξαθλίωση, συνεχίζουν ακάθεκτες. Αλλά επιπλέον στη μαυρίλα του κοινωνικού-εργασιακού μεσαίωνα, προστίθενται όλο και πιο έντονα οι πόλεμοι των ιμπεριαλιστών στην περιοχή και η απερίγραπτη δυστυχία της προσφυγιάς που δημιουργούν, οι βάσιμες ανησυχίες η κυβέρνηση να βυθίσει τη χώρα ακόμα πιο πολύ στη δίνη της αιματοχυσίας που ΗΠΑ-ΝΑΤΟ- ΕΕ έχουν ανοίξει στην περιοχή.
Η νέα κυβέρνηση είναι υπηρέτης του παλιού δόγματος «ανήκουμε στη Δύση», δηλαδή «ανήκουμε» στις ληστρικές πολιτικές και τους πολεμικούς σχεδιασμούς των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.Η κυβέρνηση είναι φορέας της επίθεσης που υπηρετεί τα συμφέροντα των λεγόμενων δανειστών και του ντόπιου κεφαλαίου! Έτσι … αποδεικνύεται έως και «σοφή» (και ευρύτατης χρήσης) η φράση με την οποία ο εκπρόσωπος των ΣΥΝΕΚ στην ΟΛΜΕ διέγραψε το Μάη του 2013 την απόφαση για απεργία που είχε ψηφίσει το 95% των καθηγητών: «Δεν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις…» για να ζήσει με εργασιακά, κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες αυτός ο λαός! Δεν υπάρχουν καν οι όροι και οι προϋποθέσεις για να ζήσει ειρηνικά και αδελφικά με τους λαούς της περιοχής! Όλα αυτά τα δικαιώματα τα ανατινάζει καθημερινά η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, η καπιταλιστική αγριότητα και οι πολιτικοί υπηρέτες τους!

«Απαγορεύεται» και η αγανάκτηση;

Η αλήθεια είναι πως πράγματι δεν μπορούμε να ελπίζουμε ούτε σε «σταθεροποίηση» της βαρβαρότητας.Η αλήθεια είναι πως το σύστημα, η κυβέρνηση του, και όλες οι δυνάμεις που μαζί της ψήφισαν το τρίτο Μνημόνιο και στηρίζουν την επίθεση στο λαό δεν πρόκειται να μας εγγυηθούν ούτε ένα «μέγιστο επίπεδο» αυτής της πολιτικής. Η αλήθεια είναι πως είναι μάταιο να περιμένουμε από τους εχθρούς των δικαιωμάτων μας και της ζωής μας «μια κάποια λύση»! Γι αυτό το «απαγορεύεται ακόμα και η δυσφορία» που επιχειρείται να εμπεδωθεί ως κλίμα και πρακτική, το «ησυχία και κάτι θα γίνει», που αποφάσισε η ΟΛΜΕ και επικρατεί στα σωματεία, το «μην αγανακτείτε υπάρχουν και χειρότερα» που μας ψέλνει ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, είναι ολέθριο! Για το κάθε δικαίωμα μας, για την κάθε επόμενη μέρα μας!
Το σύστημα εμφανίζει ως «αδιανόητο» το δρόμο του μαζικού αγώνα που θα συγκρούεται με τις δικές του επιλογές. Οι δυνάμεις της υποταγής και του συμβιβασμού τον ξορκίζουν ως «ανέφικτο», γιατί πράγματι είναι για τη δικιά τους πολιτική και τους δικούς τους λογαριασμούς.
‘Όμως η καλύτερη ζωή με δικαιώματα στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη, στη δουλειά, η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο ως αποτέλεσμα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ και ΠΑΛΗΣ. Στον αγώνα για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Η διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο της συγκρότησης των σωματείων και της ανάπτυξης της μαζικής πάλης. Εναντια στην πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησης του. Για την υπεράσπιση και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και της ζωής μας. 

Χρεοκόπησαν οι αυταπάτες-Χρειαζόμαστε πραγματικούς αγώνες!

Αυτό που ηττήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν οι αγώνες του κλάδου και του λαού, αλλά η γραμμή που επιβλήθηκε και ήθελε αυτούς τους αγώνες μόνο ως στήριγμα για μια νέα κυβερνητική λύση.
Ηττήθηκαν και χρεοκόπησαν οι (αυτ)απάτες που εμφάνιζαν όλη την τελευταία χρονιά την κυβέρνηση να έχει «μετέωρο βήμα» που τάχα έπρεπε να στηριχτεί από τον κόσμο για να το ολοκληρώσει.
Ηττήθηκαν και χρεοκόπησαν οι θεωρίες και οι θέσεις που εμφανίζουν τον αντίπαλο ως σύμμαχο ή συνομιλητή του σωματείου και του κλάδου. Αυτές που στέλνουν τον κόσμο να ψηφίζει «εκπροσώπους» (!) στα κρατικά όργανα (Υ.Σ.) και να αναζητά λύση στα προβλήματα του από τον «αιρετό του», ή με δικαστικές προσφυγές και διαβουλεύσεις στα υπουργεία! Αυτές που χαιρέτησαν την εκλογή διευθυντών ως «θετικό μέτρο» και ζητούσαν την … ολοκλήρωση του. Αυτές που χρόνια τώρα κάνουν σχέδια και προτάσεις για τη δομή και το περιεχόμενο «μιας άλλης εκπαίδευσης», («ενιαίο 12χρονο», κλπ) είτε για να εμφανίσουν το σύστημα ως «πρόθυμο» να τα υλοποιήσει, είτε για να κρύψουν πίσω από αυτά το ότι δεν θέλουν να έχουν πρόταση πάλης για τα σωματεία και το κίνημα.
Αυτή η γραμμή των αυταπατών και του συμβιβασμού της Δημοκρατικής Συσπείρωσης και του ΠΑΜΕ, δεν μπορεί να συγκροτήσει σωματεία και αγώνα όσες ταξικές κορώνες και να έχει, όσες έδρες και να πάρει στο σωματείο και στην Ομοσπονδία! Αυτή η γραμμή που δεν εμπιστεύεται τον κόσμο και τη δύναμη του, δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε και γίνεται πεδίο συνεννόησης στην ΟΛΜΕ με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΝΕΚ), και με τις καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ). 

• Να επιστρέψουμε μαζικά στο σωματείο μας! Να το κατακτήσουμε ως τη δικιά μας συλλογική δύναμη για κάθε καθημερινό ζήτημα. Να κινηθούμε συλλογικά και αποφασιστικά ενάντια στα πολλά «μικρά» ζητήματα που μας βασανίζουν. Από τις υπερωρίες που γίνονται υποχρεωτικό καθεστώς, ως τις πολλαπλές μετακινήσεις, τις υπηρεσιακές μεταβολές.
• Να επιστρέψουμε μαζικά στο σωματείο μας!  Για μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και αποφάσεις κινητοποιήσεων, συλλαλητηρίων, πραγματικού αγώνα!  Για να οικοδομήσουμε την ενότητα μας ως εκπαιδευτικοί και ως εργαζόμενοι, με όλο τον κλάδο μας, το λαό και τη νεολαία της χώρας.
  Ενάντια στα ιμπεριαλιστικά δεσμά ΕΕ – ΗΠΑ – ΔΝΤ και στην κυβερνητική πολιτική ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

•  Μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με ανθρώπινους μισθούς, με ασφάλιση – περίθαλψη για όλους.
• Να μην περάσει καμιά αξιολόγηση
• Δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες-Να αρθούν ΟΛΕΣ οι συνδικαλιστικές διώξεις!
• Μόνιμους διορισμούς και ενάντια σε διαθεσιμότητα, κινητικότητα, απολύσεις, ελαστικές εργασιακές σχέσεις!
• Δωρεάν σπουδές για όλους και ενάντια στους ταξικούς φραγμούς.
• Συνδικάτα ταξικά και αγωνιστικά-όχι κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά.

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών