Καταδίκασαν τους 4 αγωνιστές στη Σάμο! Θέλουν να βάλουν στο «γύψο» τη μαζική πάλη!

Καταδίκασαν τους 4 αγωνιστές στη Σάμο! Θέλουν να βάλουν στο «γύψο» τη μαζική πάλη!

Αγώνας- Αντίσταση- Ξεσηκωμός!

Σε καταδικαστική απόφαση 20 ημερών φυλάκισης για τον καθένα με αναστολή για ένα χρόνο κατέληξε την Παρασκευή 2-10-15 το Μονομελές Πρωτοδικείο Σάμου σε βάρος των 4 εκπαιδευτικών της ΕΛΜΕ Σάμου για τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση του σωματείου στις 16-17/9/13 που είχε στόχο να μην σταλεί στην περιφερειακή Διεύθυνση η λίστα των δεκάδων διαθεσίμων που είχε διαμορφώσει η ΔΙΔΕ Σάμου. Μια κινητοποίηση που γινόταν στα πλαίσια της πανελλαδικής απεργίας των Εκπαιδευτικών που πάλευε για την ανατροπή των απολύσεων και των διαθεσιμοτήτων αλλά και των νέων ταξικών μέτρων ενάντια στους μαθητές.

Η δίκη ξεκίνησε την Πέμπτη 1-10 με την παρουσία μέσα και έξω από το χώρο των δικαστηρίων εκατοντάδων αλληλέγγυων εργαζομένων από όλους τους χώρους του Δημόσιου του νησιού , από τα εκπαιδευτικά σωματεία της Ικαρίας, αλλά και από εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και φοιτητές και νεολαίους. Όλοι αυτοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΕΛΜΕ και μαζί με τις ανακοινώσεις των σωματείων τους, του Εργατικού Κέντρου Σάμου, του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, του Δήμου Σάμου και άλλων φορέων συμπαρατάχθηκαν με τους διωκόμενους απαιτώντας να απορριφθούν όλες οι κατηγορίες και καταγγέλλοντας την επιχείρηση ποινικοποίησης των αγώνων και της δράσης των σωματείων. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά σχολεία του νησιού έμειναν κλειστά την Πέμπτη 1/10, λόγω της συμμετοχής των εκπαιδευτικών στις στάσεις εργασίας που είχαν κηρυχθεί από την ΕΛΜΕ, την ΟΛΜΕ και το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στη συγκέντρωση που καλούσε η ΕΛΜΕ έξω από τα δικαστήρια. Και ενώ είχε διαμορφωθεί αυτή η ασπίδα αλληλεγγύης, η δίκη και καθυστέρησε να ξεκινήσει και διακόπηκε χωρίς προφανή τουλάχιστον λόγο, για να συνεχιστεί την επομένη μέρα με τις απολογίες των 4 εκπαιδευτικών.

Μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου βασικό και σταθερό χαρακτηριστικό και στις δύο μέρες υπήρξε η πίεση που ασκήθηκε με πολλούς τρόπους σε μάρτυρες και κατηγορούμενους από την έδρα και την εισαγγελική αρχή. Οι μάρτυρες υπεράσπισης διακόπτονταν ξανά και ξανά, οι νουθεσίες για τα «όρια της συνδικαλιστικής δράσης», ατελείωτες, ενώ δεν έλειψαν ακόμα και θυμοί και φωνές που επιχειρούσαν να σκεπάσουν ακόμα και τις απολογίες των κατηγορουμένων! Επιπλέον όσον αφορά το στενά νομικό μέρος της διαδικασίας ήταν διάχυτη η αίσθηση ότι δεν τεκμηριώθηκε ούτε καν «η διατάραξη της λειτουργία της υπηρεσίας» σε μια μέρα που το 98% των υπαλλήλων της εκπαιδευτικών απεργούσε και δεν βρέθηκε ούτε ένας μάρτυρας μέσα ή έξω από την υπηρεσία που να καταθέσει ότι «παρεμποδίστηκε» με όποιο τρόπο από την κινητοποίηση.

Το αποκορύφωμα είναι βέβαια η ίδια η απόφαση που έγινε «δεκτή» με συνθήματα και έντονες αποδοκιμασίες από τους 4 εκπαιδευτικούς και τους δεκάδες αλληλέγγυους που και τη δεύτερη μέρα βρέθηκαν στη δικαστική αίθουσα. Μια απόφαση που:

• Με την επιλογή της «αναστολής» θέλει να βάλει σε ομηρία για ένα χρόνο τους 4 αγωνιστές.
• Χαρακτηρίστηκε από άρνηση της έδρας να δεχτεί το αίτημα της υπεράσπισης των 4 να είναι εφέσιμη η ποινή, άρνηση που αποσκοπούσε να καταγραφεί οπωσδήποτε η «καταδίκη» των 4 εκπαιδευτικών.
• Πάνω από όλα στρέφεται ενάντια συνολικά στους αγώνες, τα σωματεία και τη συνδικαλιστική δράση, μια απόφαση που στοχεύει να ανοίξει το δρόμο σε μια ακόμα μεγαλύτερη περιστολή των δικαιωμάτων στον αγώνα του λαού και της νεολαίας.

Δεν πρόκειται δηλαδή για μια «ειδική» ή «ατυχή» στιγμή και συγκυρία σε ένα απομακρυσμένο νησί. Αντίθετα, μπορεί και να θεωρήθηκε ότι αυτά τα χαρακτηριστικά του τόπου επιτρέπουν με σχετική ασφάλεια να υπάρξει αυτή η πολιτική επιλογή. Επιπλέον η –τελευταίας στιγμής- ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας την 1/10, σύμφωνα με την οποία η πολιτική του ηγεσία «είναι αντίθετη με την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης», είναι τουλάχιστον υποκριτική, καθώς η δίωξη προκλήθηκε από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Β. Αιγαίου η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έκανε απολύτως τίποτα για να δείξει ότι δεν επιθυμεί τη συνέχιση της διαδικασίας δίωξης, αλλά και ο μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας (ο ΔιΔΕ Σάμου) είναι διοικητικός υφιστάμενος του Υπουργείου Παιδείας! Εξάλλου είναι η ίδια ηγεσία που αυτές ακριβώς τις μέρες ενώ στην ίδια ανακοίνωση δηλώνει πως «θέλει πνεύμα κατανόησης και συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς» συνεχίζει ακόμα πιο εκτεταμένα από τους προκατόχους της την πολιτική των χιλιάδων κενών σε όλα τα σχολεία μαζί με τον εμπαιγμό και την εμπέδωση της «δουλεμπορικής» χρήσης για τους συναδέλφους αναπληρωτές.

Οι άγριες συνθήκες που έχουν ήδη διαμορφωθεί στην Εκπαίδευση για εκπαιδευτικούς και μαθητές και όλα όσα έχουμε μπροστά μας (ασφαλιστικό, αξιολόγηση, νέα μισθολογικά και εργασιακά χτυπήματα και στους εκπαιδευτικούς…) δεν επιτρέπουν καμιά αυταπάτη αναζήτησης προστασίας των ελευθεριών και των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων από την κυβέρνηση που έχει την ευθύνη προώθησης αυτής της αντιδραστικής επίθεσης.

Γι αυτό η καταδικαστική απόφαση της 2/10 στη Σάμο, πρέπει να αντιμετωπιστεί από το κίνημα ως αυτό που πράγματι είναι: Μια βαριά αντιδημοκρατική πρόκληση, ένα χτύπημα στις ελευθερίες και στο δικαίωμα στη μαζική πάλη. Τα εκπαιδευτικά σωματεία και οι Ομοσπονδίες τους οφείλουν να επιδιώξουν με κάθε τρόπο την καταγγελία και την αναίρεση της απόφασης αυτής. Και συνολικά οι εκπαιδευτικοί, η νεολαία και όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουμε να καταδικάσουμε την απόφαση αυτή, να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας ξεδιπλώνοντας αγώνες αντίστασης-διεκδίκησης και ανατροπής της επίθεσης που αντιμετωπίζουμε.