Μια προσπάθεια για επιτροπή αγώνα καθηγητών Δυτικής Αττικής

Χριστούγεννα 2014. Εχουμε ένα καράβι που ξεκινάει ένα ταξίδι σε περίοδο αιχμής,μια και αυτές τις μέρες τα γκρουπ συνήθως γεμίζουν τις γραμμές αυτές.Προφανώς ακόμη κι αν είχε πέσει στην αντίληψη τους κάποιο πρόβλημα,σίγουρα με τον κατάλληλο άνθρωπο στο κατάλληλο πόστο, θα πήραν τα χαρτιά που χρειάστηκαν.Προφανώς οι εφοπλιστές με πρόσχημα την κρίση,ούτε τους απαραίτητους ελέγχους κάνουν ,ούτε το ειδικευμένο προσωπικό απασχολούν(ασε που κι αυτοί φαντάζομαι σε συνθήκες γαλέρας δουλεύουν Ούτε καν στην ίδια γλώσσα δε μιλούσαν ! Προφανώς τα εφοπλιστικά συμφέροντα,θα πρεπε να καλύψουν κάθε παρατυπία.Το καράβι δεν θα έφτανε στην Αλβανία,μα στην Ιταλία,που...φαντάζομαι μιλούν την ίδια "επιχειρηματική" γλώσσα! Ποιος υπολόγιζε κόστος σε ανθρώπινες ζωές;Να συνεχιστεί το εφοπλιστικό συμφέρον!Άλλωστε,δινουν και ψωμί σε ανθρώπους!! Οδηγοί φορτηγών που κοιμούνται στο φορτηγό,γιατί οι εταιρείες δεν πληρώνουν για κρεβάτι,για επισκευές οχημάτων ,για λάστιχα και φρένα.κι ας γίνονται κ

Οταν οι συνάδελφοί μας έβγαιναν σε διαθεσιμότητα,λέγαμε ότι αν δεν απαντηθούν οι απολύσεις,όσοι θα απομείνουν στα σχολεία,θα βιώσουν καταστάσεις πλήρους αφοπλισμού,επίθεσης και πειθάρχησης,που το σχολείο πια δεν θα θυμίζει σε τίποτα το σχολείο προηγούμενων ετών.Ο εφιάλτης (και Εφιάλτης)είναι εδω!!Στην καθημερινότητα μας.είναι στο φόβο των συναδέλφων μου,είναι στην κυνική άρνηση της πραγματικότητας που βιώνουν γύρω τους.Ειναι στο σκύψιμο του κεφαλιού,μετά της μέσης και μετά έρχεται το γονάτισμα! Αν δε μπορείς να υπερασπιστείς την αλήθεια,το δίκιο,την αντίσταση στην κατάχρηση εξουσίας,αν δεν μπορείς να αντιταχθείς στην προσπάθεια στοχοποίησης,μαθητών και συναδέλφων,αν δε μπορείς να αντισταθείς στην υποδούλωση,μόνο για να επιζήσεις εσύ,τότε έχεις χάσει ένα μεγάλο μέρος της αξιοπρέπειας σου και έχεις μειώσει ακόμα περισσότερο την πιθανότητα να μην είσαι ο επόμενος!Εχεις κονιορτοποιήσει τα πάντα. Μπορεί να ερμηνεύεται πολιτικά και ψυχολογικά,αλλά δεν παύει να είναι δείγμα δειλίας,εγωι

Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου 2014 Αλληλεγγύη στον Νίκο Ρωμανό. Δεν έχω καμιά σχέση, πολιτικά και ιδεολογικά, με τον Νίκο Ρωμανό. Θεωρώ την αναρχία σα μια ιδεολογία απελπισίας και αναχώρησης μπροστά στη δυσκολία της πραγματικής σύγκρουσης με το σύστημα. Οι πρακτικές της και οι απόψεις της δεν διαφέρουν στην ουσία από κάθε άλλη ρεφορμιστική πρακτική, δεν αμφισβητούν το σύστημα, δεν οδηγούν στην ανατροπή του. Προφανώς και δεν θεωρώ επαναστατική πράξη τη ληστεία τραπεζών, όπως δε θεωρώ επαναστατική πράξη το σπάσιμο ΑΤΜ, το κάψιμο αυτοκινήτων και κάδων, το πετροβόλημα με τους μπάτσους, την ανεξέλεγκτη ρίψη μολότοφ και τη διαλυτική τρεχάλα  (δεν αφορά μόνο την αναρχία αυτό)  μπροστά στη θέα τους που το μόνο που καταφέρνει είναι όχι την αντιμετώπισή τους αλλά τη σύλληψη δεκάδων και εκατοντάδων διαδηλωτών. Θεωρούσα και θεωρώ ότι η στάση, αν όχι όλης, αλλά του μεγαλύτερου μέρους της αναρχίας λειτουργεί διαλυτικά σε σχέση με το κίνημα. Αλλά και τα άλλα κομμάτια του χώρου, τα πιο πολιτικά

Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ εκφράζουν την αμέριστη αλληλεγγύη τους στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, ο οποίος από τις 10/11 πραγματοποιεί απεργία πείνας διεκδικώντας τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται προκειμένου να παρακολουθήσει τα μαθήματα στη σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που έχει περάσει. Πριν 6 χρόνια, τις ίδιες μέρες, ο συμμαθητής και φίλος του Αλέξης Γρηγορόπουλος ξεψυχούσε στα χέρια του Νίκου Ρωμανού δολοφονημένος από το κράτος της καταστολής. Οι μέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία ήταν μέρες πρωτοφανούς εξέγερσης της νεολαίας με παγκόσμιο αντίκτυπο. Οι φωνές και η οργή των «Αθλίων» του 21ου αιώνα δόνησαν τις πρωτεύουσες όλου του κόσμου. Οι φωνές αυτές έρχονταν από το μέλλον… 6 χρόνια μετά, οι ίδιοι επικυρίαρχοι, η κυβέρνηση, ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,η διοίκηση των φυλακών, οι λοιποί θεσμικοί παρατρεχάμενοι, σε συνεργασία με την ίδια «ανεξάρτητη δικαιοσύνη», που βγάζει παράνομο κάθε απεργιακό αγώνα, αρνούνται να δώσουν εκπαιδευτική άδεια στο Νίκο Ρωμανό. Ακολουθώντας, έτ

Κάτω τα χέρια από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες! Να ικανοποιηθούν άμεσα τα αιτήματα του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού Από τις αρχές του προηγούμενου μήνα ο Νίκος Ρωμανός και ο Ηρακλής Κωστάρης, κρατούμενοι στις φυλακές Κορυδαλλού, προχώρησαν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο, να μπορούν δηλαδή να πάρουν τις εκπαιδευτικές άδειες, που δικαιούνται, για να μπορέσουν να φοιτήσουν στη σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που έχουν περάσει. Φαίνεται λοιπόν πως η κυβέρνηση, αν μια φορά προσπαθεί να επιβάλει στην κοινωνία το δόγμα «νόμος και τάξη», τότε η κατάσταση στις φυλακές θα είναι δέκα φορές χειρότερη. Έτσι η διοίκηση των φυλακών Κορυδαλλού σε συνεργασία με την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη και την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αδιαφορώντας ακόμα και για τους δικούς τους νόμους, κουρελιάζοντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας και καταπατώντας ακόμα και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, κρατώντας εκδικητική στάση απέναντι στους δύο κρατούμενους, που καμία σχέση δεν έχει με σωφρονισμό,

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ  ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ                          Η πρόσβαση στην εκπαίδευση, αυτονόητο δικαίωμα όλων   Οι κρατούμενοι Νίκος Ρωμανός και Ηρακλής Κωστάρης βρίσκονται σε απεργία πείνας από 10/11 και 29/10 αντίστοιχα, διεκδικώντας εκπαιδευτική άδεια για να παρακολουθήσουν τη σχολή στην οποία πέρασε φέτος με πανελλαδικές εξετάσεις ο πρώτος και φοιτά ήδη εδώ και τρία χρόνια ο δεύτερος. Το συμβούλιο των φυλακών Κορυδαλλού όπου κρατούνται απέρριψε το καθ’ όλα νόμιμο αίτημά τους, εφαρμόζοντας στην περίπτωσή τους ένα απαράδεκτο καθεστώς εξαίρεσης και διακρίσεων.  O σοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο, δάσκαλοι από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, επισημαίνουμε κατ’ αρχάς τον κίνδυνο να απαξιωθεί και να ακυρωθεί στην πράξη ο πολύτιμος όσο και πολύπαθος θεσμός του σχολείου εντός της φυλακής. Πάνω απ’ όλα όμως, θεωρούμε απαράδεκτο να φτάνουν δυο άνθρωποι να διεκδικούν ένα τόσο βασικό και αυτονόητο δικαίω