ΑΝΤΙΟ ΦΡΑΝΚΑ..
Πέμπτη, 30 Μαΐου 2013
ΑΝΤΙΟ ΦΡΑΝΚΑ...
Η Franca Rame ήταν η σύντροφος του Dario Fo, καλλιτεχνικός και πολιτικός συνοδοιπόρος του από το 1954. Ξεκίνησε το θέατρο το 1951 και το '58 ίδρυσε μαζί με τον Fo τον θίασο του Μιλάνου ενώ τη δεκαετία του ΄70 γράφει μονολόγους και θεατρικά κείμενα. Ο Μάης του '68, οι πολιτικοί κρατούμενοι (για τους οποίους έδωσε μάχες μέσα από κείμενά της και παραστάσεις) και το ιταλικό εργατικό κίνημα την επηρεάζουν και τάσσεται με την Αριστερά και το κομουνιστικό κίνημα, γίνεται μέλος του ΚΚΙ το 1967 και υποστηρίκτρια του Soccorso Rosso.
Το πολιτικό θέατρο συναντά την πολιτική βία και την λογοκρισία την δεκαετία του '70. Τα έργα του Fo και της Rame διώκονται και δέχονται επιθέσεις από ακροδεξιούς που βρίσκονται στο ακροατήριο. Η θεατρική κολεκτίβα "La Commune" που έχει έδρα σε εργατική περιοχή του Μιλάνου ανεβάζει τις παραστάσεις: Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, Fedayn, Ο λαϊκός πόλεμος στη Χιλή, Δεν πληρώνω Δεν πληρώνω, κ.α., επηρεασμένοι από γεγονότα στην Ιταλία και τον υπόλοιπο κόσμο. Το Μάρτη του 1973 η Ιταλική αστυνομία κλείνει "ραντεβού" με την Rame και μιας ομάδας ακροδεξιών. Οι 5 νεοφασίστες που είχαν διασυνδέσεις με την αστυνομία απειλώντας την με όπλο την κλειδώνουν στο βανάκι τους και την βιάζουν γεμίζοντας το κορμί της με εγκαύματα από τσιγάρα και σημάδια από ξυράφια. Η Rame όμως δεν το βάζει κάτω, μετά από 2 μήνες επιστρέφει στο θέατρο με νέους αντιφασιστικούς μονολόγους. Για 2 χρόνια δεν ήθελε να μιλήσει για τον βιασμό της ούτε στον ίδιο τον Fo, ούτε στο δικαστήριο που υποτίθεται ότι την προστάτευε. Το 1975 σπάει την σιωπή της με το μονόλογο " Lo stupro" (ο βιασμός). Τα κείμενα τις αναφέρονται στο γυναικείο ζήτημα και τις σχέσεις των 2 φύλων, ενάντια στις παραδώσεις τις ιταλικής χριστιανικής οικογένειας αλλά και στο μικροαστικό πρότυπο των ελευθεριακών σχέσεων, το θεατρικό "Λεύτερο Ζευγάρι" (1983) συμπυκνώνει αυτές τις καταστάσεις και τις γελοιοποιεί με το μοναδικό τρόπο που γελοιοποιούσαν οι "2 αρλεκίνοι της επανάστασης" (Fo και Rame) την πολιτική και κοινωνική ζωή της Ιταλίας στέλνοντας ταυτόχρονα ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα.
H Franca Rame έχασε την μάχη με τον θάνατο σήμερα 29 Μαΐου ...
πηγή: Όλα είναι δρόμος...
Το πολιτικό θέατρο συναντά την πολιτική βία και την λογοκρισία την δεκαετία του '70. Τα έργα του Fo και της Rame διώκονται και δέχονται επιθέσεις από ακροδεξιούς που βρίσκονται στο ακροατήριο. Η θεατρική κολεκτίβα "La Commune" που έχει έδρα σε εργατική περιοχή του Μιλάνου ανεβάζει τις παραστάσεις: Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, Fedayn, Ο λαϊκός πόλεμος στη Χιλή, Δεν πληρώνω Δεν πληρώνω, κ.α., επηρεασμένοι από γεγονότα στην Ιταλία και τον υπόλοιπο κόσμο. Το Μάρτη του 1973 η Ιταλική αστυνομία κλείνει "ραντεβού" με την Rame και μιας ομάδας ακροδεξιών. Οι 5 νεοφασίστες που είχαν διασυνδέσεις με την αστυνομία απειλώντας την με όπλο την κλειδώνουν στο βανάκι τους και την βιάζουν γεμίζοντας το κορμί της με εγκαύματα από τσιγάρα και σημάδια από ξυράφια. Η Rame όμως δεν το βάζει κάτω, μετά από 2 μήνες επιστρέφει στο θέατρο με νέους αντιφασιστικούς μονολόγους. Για 2 χρόνια δεν ήθελε να μιλήσει για τον βιασμό της ούτε στον ίδιο τον Fo, ούτε στο δικαστήριο που υποτίθεται ότι την προστάτευε. Το 1975 σπάει την σιωπή της με το μονόλογο " Lo stupro" (ο βιασμός). Τα κείμενα τις αναφέρονται στο γυναικείο ζήτημα και τις σχέσεις των 2 φύλων, ενάντια στις παραδώσεις τις ιταλικής χριστιανικής οικογένειας αλλά και στο μικροαστικό πρότυπο των ελευθεριακών σχέσεων, το θεατρικό "Λεύτερο Ζευγάρι" (1983) συμπυκνώνει αυτές τις καταστάσεις και τις γελοιοποιεί με το μοναδικό τρόπο που γελοιοποιούσαν οι "2 αρλεκίνοι της επανάστασης" (Fo και Rame) την πολιτική και κοινωνική ζωή της Ιταλίας στέλνοντας ταυτόχρονα ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα.
H Franca Rame έχασε την μάχη με τον θάνατο σήμερα 29 Μαΐου ...
πηγή: Όλα είναι δρόμος...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου