Γενική Συνέλευση ΕΛΜΕ Δυτ.Αττικής

  Πραγματοποιήθηκε σήμερα η γενική μας συνέλευση,με αρκετά μεγάλη συμμετοχή, πράγμα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο αυτή την περίοδο που οι εργαζόμενοι της εκπαίδευσης,όπως και κάθε άλλος χώρος ,πλήττεται από τη βάρβαρη επίθεση του συστήματος.
Ελπιδοφόρο και αισιόδοξο μήνυμα αποτελεί το γεγονός πως αρκετοί νέοι συνάδελφοι ,τοποθετήθηκαν ,καταθέτοντας πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις,που έδειχναν τόσο την αγωνία τους να υπάρξει απάντηση σε αυτή την επίθεση όσο και την αγωνιστική τους διάθεση να υπάρξει ένας αγώνας που θα έχει διάρκεια και θα χαράζει το δρόμο της ματαίωσης αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής .
Κάθε μαζική συλλογική διαδικασία,δίνει μια άλλη δυναμική στη χάραξη αγωνιστικής δράσης.Το σύνολο των συναδέλφων εκφράζει τη διάθεση να συνεχίσει σε μια απεργιακή λογική ,θεωρώντας την το δρόμο που πρέπει να πορευτούν οι εργαζόμενοι για να ανατρέψουν τους σε βάρος τους συσχετισμούς.

  Κατά τη γνώμη μου αρνητικό είναι το γεγονός πως για την παραπέρα  δράση μας δεν ορίστηκε παρά μόνο ένα γενικό πλαίσιο παρεμβάσεων και αγώνων,που δεν συμπεριέλαβαν νέα γενική συνέλευση,με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα κενο για τους συναδελφους στο τι κάνουμε μετά τη γενική απεργία στις 26-9.Από την προηγούμενη εμπειρία μας της τεράστιας διαδήλωσης της 12-2, καταλαβαίνει ο καθένας,πώς αν σε έναν αγώνα δεν υπάρχει η παραπέρα χάραξη προοπτικής,αυτός ο αγώνας,όσο μαζικός και να είναι,υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγηθεί στην απογοήτευση.Ειναι βασικός παράγοντας η συμμετοχή όλων μας στη χάραξη της μορφής αγώνα.Το θέμα δεν είναι μόνο, το να ακουστουν στις μαζικές διαδικασίες μόνο οι φωνές των "ειδικών",αλλά να ακουστούν κι οι φωνές όλων αυτών που δεν ακούγονται,οι φωνές των συναδέλφων μας.
Εμείς θα επιμένουμε σε αυτό.Ειναι εκεί που θα βρούμε τις απαντήσεις κι εκεί που θα οικοδομηθεί η προοπτική της ανατροπής του αισθήματος της ήττας ,που καταδυναστεύει τον κλάδο.